Ik hoef jullie inmiddels niet meer te vertellen dat ik het heerlijk vind om in de keuken te staan. Ik vind het fijn om voor OMF bezig te zijn, maar ik kan ook optimaal genieten om uren of zelfs dagen te besteden aan het kerstdiner of om simpelweg ’s avonds gauw wat mueslirepen te maken. In de keuken kom ik tot rust. Ik kan er (letterlijk, haha!) mijn ei kwijt en als ik gestresst ben kom ik altijd tot rust door gewoon te koken. Het is dan ook logisch dat ik direct enthousiast werd toen ik het persbericht over Slow van Georgina Hayden in mijn mailbox vond. Georgina Hayden werkte de afgelopen 10 jaar als senior foodstylist bij Jamie Oliver en nu is het tijd voor haar eerste kookboek. In Slow laat Georgina zien dat het niet alleen gaat om hoe een gerecht smaakt en eruitziet, de liefde én tijd die je in de bereiding stopt zijn net zo belangrijk. ‘Zoek dus met aandacht je ingrediënten uit, roer met plezier in je potten en pannen en geniet van die met liefde bereide maaltijd in goed gezelschap.’ Klinkt als muziek in mijn oren en dus is het tijd voor een review. Voor deze Cook the Books spitte ik Slow helemaal door en maakte ik chorizo met tomaat en kikkererwten op toast – goddelijk.
Georgina Hayden – Slow
Eerst nog even over het boek. Hoewel ik in eerste instantie dacht dat Slow vol zou staan met recepten die veel tijd nodig hebben, in bereiding maar ook in wachttijd, is dit niet het geval. De recepten uit Slow zijn praktisch en niet moeilijk om te maken. De ingrediëntenlijsten zijn niet ellenlang en de recepten zijn ook prima geschikt voor doordeweekse dagen. Super fijn maar ik moet heel eerlijk bekennen dat ik hierdoor de titel van het boek niet helemaal begrijp. Het had me logischer geleken als ze de titel van het originele (Engelstalige) boek, Stirring Slowly, hadden gehanteerd. Echter ben ik dit kleine detail gauw vergeten wanneer ik door het boek blader. Niet alleen ziet deze er namelijk van de buitenkant prachtig uit (hardcover, lekker dik, leeslint) ook de vormgeving en fotografie is prachtig. Ik houd van een rustige en strakke vormgeving bij kookboeken – zou je niet zeggen als je mijn eigen boeken ziet! – waardoor de aandacht uitgaat naar de fotografie en foodstyling. Een hele logische keuze voor Hayden aangezien zij master is op het gebied van foodstyling. Ieder gerecht, hoe simpel ook ziet er op de foto uit alsof je het van het papier af kunt eten. Een tikkeltje rommelige styling, mooi servies – houd ik van! Ook de sfeerbeelden die we her en der tegenkomen in het boek zijn een mooie aanvulling.
Qua recepten is er voldoende keuze. In zeven hoofdstukken word je meegenomen door een groot scala aan, inderdaad, goed uitvoerbare gerechten, geschikt voor doordeweekse dagen. Er is niet één duidelijk thema aan te wijzen in het boek, voor iedere gelegenheid vind je eigenlijk wel wat. Wel ben ik het niet helemaal eens met de opmerking dat de ingrediëntenlijsten niet ellenlang zijn. Ok toegegeven, ze zijn niet zo lang als de gemiddelde ingrediëntenlijst bij een recept van Jamie Oliver, maar kijk ik naar het recept voor Mac ’n Cheese met pecannoten en worst, tel ik toch al gauw 15 ingrediënten. Vind ik best behoorlijk. Maar gelukkig zijn er ook minder uitgebreide recepten te vinden in Slow, waaronder degene die ik zometeen met je ga delen.
Het leukste hoofdstuk uit Slow vind ik misschien nog wel de laatste: Lekker voor erbij. In dit hoofdstuk geeft Hayden niet alleen fijne recepten voor verschillende drankjes, ze leert je ook hoe je zelf boter en yoghurt kunt maken, jam uit de oven, mosterd en fijne chili-olie. Een super leuke toevoeging. Ik had het geen enkel probleem gevonden als het hele boek om dergelijke recepten zou draaien. Misschien leuk voor een eventueel tweede boek?
Verder hebben een aantal recepten me best nieuwsgierig gemaakt. Lamsvlees met dadels en kruidenfarro, Pastilla (Marokkaanse taart) met parelhoen en pompoen, Adobo rollade met gegrilde ananassalsa, soep met krab-garnalenwontons en gegrilde mais… het klinkt allemaal érg lekker. Het zijn recepten die ik aankomende zomer graag een keer op de tuintafel zou willen zetten.
Vind ik Slow een aanrader in iedere kookboekenstash? Ja en nee. Het is een mooi boek met prachtige vormgeving, echt zo’n boek dat je gewoon in de keuken wilt hebben staan om af en toe door te bladeren (en uit te koken!), al heb ik dit gevoel toch nét iets meer bij de boeken van bijvoorbeeld Donna Hay. Ik vind het een mooi idee dat Hayden met Slow wil overbrengen dat het bereiden van gerechten met liefde en passie moet gebeuren maar eigenlijk ga ik er min of meer vanuit dat dit bij iedere foodie wel het geval is. Bij kookboeken draait het uiteindelijk echter uiteindelijk om de smaak van de gerechten en nadat ik onderstaand recept had geprobeerd werd ik toch nog weer iets enthousiaster. Het eten van dit gerecht smaakt naar meer en heeft me wel overtuigd dat de gerechten die in dit boek staan bijzonder zijn, een kleine twist hebben die je niet zo snel elders zult tegenkomen. Mocht je dus op zoek zijn naar een kookboek met mooie vormgeving, heerlijke foodfotografie en recepten die niet al te gangbaar zijn maar wel geschikt zijn voor doordeweekse dagen dan is Slow zeker iets voor jou. Blader je liever door een kookboek dat écht anders is dan alle anderen dan kun je misschien beter verder kijken.
Slow van Georgina Hayden is voor €24,99 verkrijgbaar bij onder andere Bol.com.
Chorizo, tomaat en kikkererwten op toast
Als proefrecept voor deze Cook the Books wilde ik gaan voor een makkelijk en snel uit te voeren recept. Eentje die ik op een doordeweekse dag zou kunnen maken terwijl ik tegelijkertijd voor Vic zorgde. Het werd dit recept voor chorizo, tomaat en kikkererwten op toast. Ik ben gek op chorizo en vond de combinatie met de hele kikkererwten erg verrassend. Normaliter zou ik kikkererwten roosteren, gebruiken in salades of er falafel of hummus van maken, maar ze zo samen met de andere ingrediënten bakken om ze vervolgens op toast te serveren had ik zelf niet bedacht. Daarnaast vond ik de toevoeging van sherry ook verrassend. Ik kook nooit met sherry en drink het ook niet, maar de drank zorgde voor een hele bijzondere smaaktwist. Het is ’t inslaan van een klein flesje meer dan waard geweest, niet achterwege laten dus!
Ps. Ik zou geen echte foodie zijn als ik het recept niet een kléin beetje zou aanpassen. In het oorspronkelijke recept werd er bijvoorbeeld ook nog sherryazijn toegevoegd; deze heb ik achterwege gelaten. Ook heb ik ervoor gekozen om het brood niet ook nog eens in te smeren met knoflook. Het teentje dat wordt toegevoegd aan de topping zorgt namelijk voor meer dan genoeg smaak.
Bewaar dit recept op Pinterest!
Dit recept opslaan zodat je hem altijd kunt raadplegen als je wilt koken? Bewaar deze foto dan op een van jouw Pinterest borden.
Chorizo, tomaat en kikkererwten op toast
Ingrediënten
- 4 dikke plakken goed brood bijv. rogge of zuurdesembrood
- 150 gr chorizo in blokjes
- 50 ml sherry bijv. Oloroso
- 2 teentjes knoflook fijngehakt
- 1 eetlepel tomatenpuree
- 450 gr rijpe trostomaten in blokjes
- 800 gr kikkerertwen uit blik, uitgelekt
- 1 bosje verse peterselie fijngehakt
- 200 ml water
Instructies
- Besprenkel de plakken brood met een beetje olijfolie en rooster ze onder de grill, in de oven of in een broodrooster.
- Bak de chorizoblokjes een paar minuten in een droge koekenpan en schenk de sherry erbij. Breng het geheel aan de kook en laat de sherry verdampen.
- Draai het vuur wat lager en voeg de knoflook en de tomatenpuree toe. Bak het geheel zo'n 2 minuten. Voeg vervolgens de tomaten, kikkererwten, peterselie en het water toe. Breng het geheel aan de kook, leg het deksel op de pan en laat 20 minuten zachtjes koken tot de saus is ingedikt. Gebeurt dit niet, haal dan de deksel van de pan en laat de saus op iets hoger vuur inkoken.
- Breng het gerecht op smaak met peper en zout.
- Schep de chorizokikkererwten op het geroosterde brood en serveer de toast direct.
Dat lijkt me heel erg lekker! Heb je een idee wat ik als vervaging voor de sherry kan gebruiken, of kan ik het gewoon weglaten? Ik ben nu zwanger en gebruik dus even geen alcohol.
Ik was even bang dat het een recept voor de slowcooker zou zijn, maar YAY dat is niet zo! Klinkt overheerlijk. Deze gaat op het lunchlijstje!