Foodie in Benidorm

Yeesss, daar is ‘ie dan! Na iedere reis die ik maak wordt er door jullie het meeste uitgekeken naar de Foodie in… artikelen. Snap ik, je bent immers op een Food & Travelblog dus ik kan me voorstellen dat je dan juist op eetoverzichten uit het buitenland zit te wachten. Goed nieuws in ieder geval, deze Foodie in Benidorm is héél erg uitgebreid. Normaliter maak ik voor deze posts altijd collages, maar ik heb deze keer een beetje geëxperimenteerd en alle foto’s groot gelaten. Zo kun je ieder afzonderlijk gerecht in volle glorie zien. Laat me vooral weten of je dit fijn vindt, het is nu wel iets meer een overdaad aan foto’s namelijk. De foto’s zijn niet allemaal even scherp, maar dat is vrijwel onmogelijk als je in het donker eet.

Eén van de doelen van de persreis naar Benidorm was het laten zien dat je er niet alleen ‘friet van Piet’ kunt krijgen. En dat is gelukt! De vijf dagen die ik er was heb ik verschillende kanten van Benidorm kunnen proeven. De authentieke Spaanse kant met tapas, pinchos en paëlla maar ook de wat meer gastronomische kant met de ietwat meer Westerse en verfijnde gerechten. Verwacht echter geen super duper culinair eten in Benidorm. Je kunt er prima en lekker eten, maar als je van écht luxe eten houdt (a la michelinkwaliteit) ga je dat niet zo snel tegenkomen. Houd rekening met wat meer simpele maaltijden en niet heel ingewikkelde smaken.

Het ontbijt laat ik jullie niet zien want dit was iedere keer gewoon in het resort waar we verbleven, maar de lunches en diners komen uiteraard wel voorbij. Veel plezier!

La Taparia

We begonnen onze (eet)trip in het tapasstraatje in het oude centrum van Benidorm. Er was op dat moment een wijnfestival gaande dus het was stikdruk, maar met al die tapas en pinchos om me heen werd ik bijzonder gelukkig. Bij La Taparia mochten we ieder een pincho uitkiezen die we wilden eten. Er stond nog een diner op de planning, vandaar dat we rustig aan startten. Ik koos uiteindelijk voor het Iberico kroketje. Ik ben dól op kroketten en als ik ze zie kan ik ze vrijwel nooit overslaan. De kroketjes in Spanje zijn vaak wat bloemig, dat was deze ook. Extreem vullend mede daardoor maar ook dankzij het broodje dat eronder zat. La Taparia is overigens wel een iets modernere tapasbar. Niet heel authentiek maar wel gezellig.

Villa Venecia

Voor het eerste diner werden we verwacht bij hotel Villa Venecia waar een grote tafel was gedekt met uitzicht op Lavante baai. Het restaurant van dit hotel zou getipt worden door de Michelingids. Nu moet ik zeggen dat ik hierdoor mijn verwachtingen ietwat aan de hoge kant had liggen. Ja, de smaakcombinaties zijn bijzonder en de opmaak mooi (niet altijd overigens), maar Michelin-niveau heeft het wat mij betreft nog lang niet. Wel is Villa Venecia een plek waar je rustig een hapje kunt eten, en dat is fijn! We kregen acht gangen voorgeschoteld; hieronder zie je ze.

Crostini met Mediterraanse ansjovis.

Een jelly van plankton met oester en olijven pareltjes. De kleine blokjes vis die erbij zaten konden we niet helemaal plaatsen, maar we gokten op makreel.

Salade met langoustine, wasabi mayonaise en verse kruiden. Niet mijn favoriete gerecht. Zoals je wellicht al aan de foto kunt zien: het was wel erg veel sla en erg weinig langoustine.

Pompoencrème met vis. Dit was héél lekker. De pompoencrème was zo romig en goed op smaak. Bovendien vond ik het er ook erg smakelijk uitzien.

Tarbot met romescosaus en groenten. Dit was zo’n gerecht waarvan ik dacht: jullie zitten nog lang niet op Michelin niveau. De vis was niet zo netjes gefileerd en mijn tafelgenoten hadden soms een stuk vis dat twee keer zo groot was als die van mij of juist veel kleiner. Daarnaast waren de worteltjes ook echt nog hard. Zonde.

Spoom van ananassorbet. Lekker fris!

Runderwang met couscous en wortelpuree. Och, deze runderwang was zo lekker. Sowieso ben ik dol op wangen, of het nou van de rund of het varken komt. Deze was bovendien ook perfect gegaard. Ik had het rustig zonder couscous en wortelpuree kunnen eten.

Mijn favoriet van de avond: cheesecake met rood fruit. JUMMIE!

La Señoría

De volgende dag volgden we een Caldero kookworkshop bij La Señoría. Alhoewel workshop, we mochten kijken hoe zij de Caldero bereidde. Vond ik eerlijk gezegd helemaal prima, want met temperaturen van rond de dertig graden hoef ik niet zo nodig in een piepklein keukentje te staan met vijf man. Interessant vond ik het echter wel! Ik heb goed opgelet dus hopelijk kan ik het gerecht thuis enigszins nabootsen. Na de kookdemo schoven we aan voor een uitgebreide, authentiek Spaanse lunch.

Brood met aïoli om mee te beginnen. Oh jongens, hiervoor mag je me wakker maken hoor. Gelukkig heb ik het aardig wat mogen eten in Benidorm. Heerlijk vind ik het! Ik moet echt vaker zelf aïoli maken.

Een snackplankje met carpaccio van tonijn, tonijn (smaakt als tonijn uit blik maar dan veel beter van smaak, het is homemade) en een gemarineerde vleestomaat. De olijven heb ik links laten liggen, maar dat snap je.

En dan de Caldero, zoooo lekker! Het lijkt een beetje op een mix van paëlla en risotto (al mocht ik dat laatste eigenlijk niet zeggen). Het is natter dan paëlla maar de smaken zijn wel enigszins te vergelijken. Er zat bovendien ook lekker veel seafood in. Noorse kreeft, vongole, gamba’s, witvis… Jammie.

En als toetje: flan! Ik had het nog niet eerder gehad maar wauw, dit was echt heel lekker. Staat inmiddels op mijn to-make lijstje.

Solatúla Gastrobar

’s Avonds werden we verwacht bij Solatúla Gastrobar voor een wat specialer diner. Onze ‘begeleidster’ tijdens de trip was hier van te voren heel lyrisch in dus de verwachtingen waren hoog. Ik moet zeggen dat het niet heel erg hielp dat we pas om 22.00 uur aan tafel gingen. Na een lange, warme dag is dit heel erg laat. Normaal in Spanje, maar wij konden er met z’n allen maar niet aan wennen. We waren allemaal een beetje hangry en dat is niet goed om mee te beginnen. Nu ik de foto’s zo onder elkaar heb gezet kan ik het eten een stuk meer waarderen dan op de avond zelf.

We begonnen met een koude ravioli met krab, avocado en een saus van mango. Waanzinnig lekker en mooi opgediend. De opmaak paste totaal niet bij het restaurantje zelf, maar dat maakte het juist zo leuk.

Een gerecht dat onwijs uit de toon viel maar wel lekker smaakte: groenteloempia’s met specerijen als kerrie en kurkuma.

Ceviche van Noorse kreeft.

Noedels gemaakt van Zeekat. Erg lekker dit! Jammer genoeg moesten we bovenstaande portie met z’n vieren delen. Dit had van mij prima per persoon geserveerd mogen worden.

Varkensrollade met aardappel-mosterdmousse. Meh, niet zo bijzonder en niet passend bij de rest van het eten.

Mascarponemousse met koffie en kers. Hier sloeg de chef toch volledig de plank mis helaas. Het was inmiddels 00.00 uur dus veel zin hadden we niet meer in het dessert maar dit was alles behalve een mascarponemousse. Het smaakte (en zo zag het er ook uit) exáct als een dot slagroom met koffiegelei onderop en kers bovenop. Niet verkeerd hoor want yaay slagroom, maar om nou een dot slagroom als dessert te eten…

Punto del Sal Gastrobar

Gauw door naar de volgende dag! Na een fietstour streken we neer bij Punte del Sal Gastrobar aan Levante beach. Niet de meest ideale locatie (althans, voor mij niet) maar het eten was waanzinnig. In drie uur (dit duurde naar onze bescheiden mening wel iets te lang) werden we met behulp van verschillende kleine gerechtjes door het menu geleid. Authentiek en simpel Spaans werd afgewisseld met iets meer verfijnde gerechtjes. Leuk hoor!

Als voorafje deelden we een bord schelpjes. Ik weet niet of je het op de foto kunt zien maar ik had het idee dat onze schelpjes niet gewassen waren. Zo zonde. De smaak van de schelpjes was namelijk echt lekker maar bij iedere hap werkten we een lading zand naar binnen. Bah.

Ham, absoluut niet overslaan in Spanje. Naar mijn smaak had deze een iets te dikke vetrand maar dat mocht de pret niet drukken.

Een verfijnd gerechtje tussendoor: zalm met appel en gepekelde groenten. Zo mooi opgediend!

Maar hier word ik toch iets blijer van hoor: calamaris. Zoooo lekker! Deze portie (voor vier personen) had echt wel groter gemogen hoor.

Kroketjes van paddenstoelen die wij als echte Hollanders lekker pletten op het geroosterde brood.

Nog een soort van kroketjes maar dan rond en gemaakt met calamaris.

Gemarineerde artisjok met gepocheerd ei (ligt onderop) en ham.

Perféct geroosterde entrecôte. Zo lekker.

En het dessert: ijs met mascarpone en verse kersen. Genieten was het bij Punto de Sal!

Braseria Aurrera

Voor het avondeten (wat wederom laat was hoor, dus denk niet dat we de hele dag door aten) liepen we weer door het tapasstraatje in het oude centrum van Benidorm. Bij Braseria Aurrera mochten we wederom een pincho uitkiezen om te eten. En hoewel er heel veel lekkers was, ging ik tóch weer voor het Iberico kroketje. En ooh, deze was nog lekkerder dan bij La Taparia waar we op de eerste avond aten. De zoete peper bovenop en het plakje ham onder het kroketje deden veel voor de smaak. Heerlijk.

La Cava Aragonesa

Dineren deden we die avond bij La Cava Aragonesa waar we veel lekkers kregen. Heerlijk even hoor, volwaardige gerechten in plaats van kleine hapjes die we met meerdere mensen moesten delen. Na het diner bij La Cava Aragonesa zaten we voor het eerst écht vol na het diner. Geen hangry buien dus maar genieten van de Spaanse gerechten. Zo fijn! We kregen een aantal appetizers en uiteindelijk het ‘hoofdgerecht’ dat nog het minst lekkerst was van alles, haha.

Pan con tomate en pan con aioli. Aaaah yes! Een veel betere optie dan ‘ons’ stokbroodje met kruidenboter.

Toegegeven: het ziet er niet uit maar dit was ZO ongelofelijk lekker. Pulpo: licht geroosterde octopus. Hij was echt perfect gegaard. Lekker crispy aan de randjes en boterzacht in het midden. Helaas moest dit bord gedeeld worden want ik had dit makkelijk in mijn eentje op gekund.

Croquettaaaaaaaas! Altijd goed. Al waren deze wel het minst lekkerst van de drie die ik heb gehad.

Het hoofdgerecht: entrecôte (die helaas veel te ver door was) met zoete pepertjes en wat aardappeltjes. Zodra de Spanjaarden hier niet Spaans gaan doen slaan ze toch een beetje de plank mis. Iets met schoenmaker blijf bij je leest.

Het dessert mochten we kiezen en ondanks dat ik vol zat wilde ik toch nog wel een typisch Spaans dessert proeven: Leche fritta, gebakken melk. Klinkt heel raar, was het ook best een beetje. Maar wel lekker! Het is het beste te vergelijken met custard dat lichtjes gebakken is. Lekker met kaneel en kaneelijs.

Restaurante Ulia

Na een jeeptour op zondagochtend schoven we aan voor een paëlla lunch bij Restaurante Ulia op Poniente Beach. Eindelijk paëlla, ik keek er al dagen naar uit haha. Maar zoals bij ieder diner wordt er van te voren eerst goed gevarieerd met (gedeelde) voorgerechtjes. Hij’s fijn! Bij Ulia aten we echt Spaans. De plek is fijn, de sfeer is fijn en het eten is lekker. Echt een aanrader als je in Benidorm gaat eten.

Empanada’s met tonijn en erwtjes. Ik dacht dat empanada’s Mexicaans waren maar de ober vertelde dat het typisch Spaans was. Ok!

Hier maak je me zo blij mee he. Jummie!

We begonnen al vol te zitten van gamba’s, het brood met aioli en de empanada’s dus deze salade liet ik een beetje aan me voorbij gaan. Het was in ieder geval een salade van zure groenten waaronder augurkjes, paprika’s en olijven.

Hetzelfde gold voor deze salade met tonijn, romaine sla, ui en ansjovis. Zag er prachtig uit, maar ik wilde maaginhoud sparen voor de paëlla.

Yeeeeesss, daar was ‘ie! Omdat de paëlla voor 9 personen moest worden gemaakt hebben ze flink bespaard op de vis en zeevruchten. Klein beetje jammer want dat is wat de paëlla zo lekker maakt vind ik, maar de ansjovis en calamaris die in de paëlla zaten waren ook ok. Het is niet de allerlekkerste paëlla die ik heb gegeten, maar dat maakte me op dat moment niet uit.

Er moest ook nog even een dessert achteraan gepropt worden, maar die heb ik niet helemaal opgekregen. Het was een tarte tartin van appel met vanille-ijs. Lekker hoor, maar wel héél veel.

Asia Gardens’ Koh Samui

Het aller-, allerlaatste diner vond plaats bij restaurant Koh Samui in ons resort Asia Gardens. Aziatisch eten dus, maar daar hadden we allemaal wel zin in. We mochten de laatste avond zelf kiezen wat we wilden eten dus daar hebben we gebruik van gemaakt. Ik geloof dat iedereen iets anders bestelde.

Marlous en ik besloten onze voorgerechten te delen zodat we ze allebei konden proeven. Zij bestelde de spring rolls die achteraf toch ietwat tegenvielen. Zeker voor de prijs (zeventien euro, mijn hemel!).

Mijn satay daarentegen was een stuk beter. Drie soorten vlees met drie soorten marinades en geserveerd met ketjap en pindasaus. Zooo lekker! Toch een beetje spijt dat ik heb gedeeld, haha.

Het hoofdgerecht die prachtig werd geserveerd: kreeften curry. Heel neutraal en zacht van smaak. Niet onwijs bijzonder, dit zou ik thuis ook nog wel kunnen maken, maar wel gewoon lekker.

Het dessert viel een beetje tegen. Dit zou een sorbet met onder andere kokos en mango moeten zijn maar in de praktijk kwam het neer op drie bolletjes ijs met een beetje (smaakloze) kokosmelk onderin. Mijn tafelgenoten die mango met sticky rice bestelden waren ook niet onder de indruk van hun desserts, dus deze kun je wat ons betreft beter overslaan als je ooit eens bij Koh Samui eet.

Poeh, 45 foodfoto’s in één eetoverzicht. Respect als jullie het tot hier hebben gered hoor! Mijn favoriete restaurant was denk ik Punto del Sal Gastrobar, we hebben daar echt lekker gegeten. Restaurante Ulia komt ook dicht in de buurt, vooral ook omdat de plek daar heel fijn was. De Paëlla is echter niet de allerlekkerste die ik heb gegeten dus daarom neemt dit restaurant een tweede plek op mijn lijstje in.

Wat vind jij er het lekkerst uitzien?