Snapshot Diary Thailand #4

Afgelopen zaterdag was het tijd om even aan de drukte van de grote stad te ontsnappen. Na een paar dagen benauwd weer, af en toe een bui en hoge temperaturen werd het tijd om een ander stukje van Thailand te ontdekken: Koh Talu. Koh Talu is een privé-eiland dat tot op heden nauwelijks bekend is bij de toeristen, een stukje onbekend paradijs dus eigenlijk. Helaas liep de zaterdag niet helemaal zoals gepland, maar hoe dat komt zie je in deze Snapshot Diary.

Om 04.00 uur ging de wekker afgelopen zaterdag en na een nachtje met slechts vier uur slaap kan ik je vertellen dat de wekker alles behalve welkom was. Maar goed, tijd om een ander deel van Thailand te verkennen! Met Nok Air vlogen we vanaf Don Muang airport naar Chumphon, in totaal een vlucht van ongeveer een uur. De kosten voor een enkeltje bedragen zo’n € 50,00.

Mocht je meer op de kosten willen letten dan heb je vanaf Bangkok ook de mogelijkheid om per VIP bus naar Chumphon te vertrekken. Bij Oriental Travel Thailand boek je hiervoor een arrangement inclusief VIP bus en het vervoer per  boot vanaf de pier van Chumphon. Informeer even naar de verschillende opties maar weet wel dat de allergoedkoopste optie (reizen per lokale bus) geen goede keus is. In Chumphon gebeuren de meeste verkeersongelukken en dit zijn zeker niet de minste. Iedere maand is het wel raak en rijdt er een bus het ravijn in of vindt er een frontale botsing met een andere bus plaats door de belachelijk lange dagen die de chauffeurs maken. Better safe than sorry dus.

Na een rit per bus vanaf het vliegveld van Chumphon kwamen we aan bij de pier waar we nog even moesten wachten op de boot die ons naar Koh Talu zou brengen. Vanaf deze pier vertrekt er overigens ook een boot die Koh Tao, Koh Panang en Koh Samui aandoet dus eventueel zou je vanaf dit punt kunnen beginnen met eiland hoppen.

Zand onder je voeten, kabbelend zeewater en de zon zijn een welkome afwisseling na een paar dagen Bangkok kan ik je vertellen. En we zagen de eerste palmbomen! Toch wel iets anders dan de wolkenkrabbers in de hoofdstad.

Tegen 10.00 uur bracht de boot ons dan eindelijk naar Koh Talu, een vaart van ongeveer twintig minuten. En aanschouw daar het paradijs op aarde. Helder zeewater, witte zandstranden en hutjes aan het water.

We verbleven in het Koh Talu Island Resort, een ecolodge dat zich zo mag noemen dankzij het schildpadden opvangcentrum en het koraalproject waar ik jullie morgen meer over zal vertellen. We kregen allemaal onze eigen hut toegewezen: helemaal van hout, voorzien van een bed met klamboe en de nodige voorzieningen om ongedierte tegen te houden. De zee mag dan nog zo prachtig zijn, het verblijven aan de rand van de jungle brengt de nodige dieren met zich mee (lees: spinnen -niet gezien gelukkig!-, gekko’s, slangen -ook niet gezien-, gigantische vleermuizen, kakkerlakken en torren), dus wees hier wel op voorbereid. Neem waar je ook verblijft in de binnenlanden altijd Deet mee tegen de muggen

Bij het Koh Talu Island resort boek je all-in arrangementen. Dat wil zeggen dat je een X-bedrag betaalt voor de kamer en hier krijg je dan ontbijt, lunch en avondeten bij maar kun je ook gratis deelnemen aan alle activiteiten die worden georganiseerd, waaronder het vissen op inktvissen en snorkelen.

Helaas trok de lucht vrijwel direct na aankomst helemaal dicht en werd dankzij de overvloedige regenval ons programma in de war geschopt. Geen hike dus naar het hoogste punt van het eiland maar een paar uurtjes werken op het balkon tot de meeste regen voorbij zou zijn.

De regen hield aan maar tegen 16.30 vertrokken we dan toch met een raft de zee op om inktvis te vangen. Met een grote groep Thai aan boord zorgde dit alleen maar voor hilarische momenten. Daar zit je dan op de rand van de boot met je vislijntje waar een nep-garnaal aan hangt, te wachten tot een inktvis hapt. Je kunt al raden dat dit bij ons niet gebeurde, maar de Thai vingen achter elkaar inktvissen. Zal wel met de techniek te maken hebben… De inktvis die we vingen (of beter gezegd: zij vingen) aten we ’s avonds bij het diner.

De regen zette helaas de hele dag door dus anders dan het diner en een drankje in de (overdekte) beachbar deden we niet meer zoveel. En heel stiekem was dit ook wel even lekker. Na een paar nachten met amper vijf uur slaap, lukte het me van zaterdag op zondag dan eindelijk weer eens om acht uur te slapen. Ook fijn!