Naar mate de week vordert hier op Curaçao worden de dagen rustiger. Als in: de programma-items nemen af. Alsnog is deze perstrip naar Curaçao niet te vergelijken met welke andere perstrip dan ook, het is zó relaxt dat ik het stiekem een beetje ervaar als mini-vakantie. Iedere dag een paar uur voor jezelf hebben is echt een luxe en ik denk dat ik redelijk opgeladen weer terugkom naar Nederland, klaar om me te storten op de kerstgekte en de Guilty Pleasures boektour.
Mijn vierde dag op Curaçao was een mooie en fijne dag, maar eindigde met een pikzwarte rand. Vandaag vonden de aanslagen in Parijs plaats en het liet me rusteloos en boos achter op mijn hotelkamer. De fijne avond die op de planning stond had een dubbele lading. Genieten aan de andere kant van de wereld waar het zo rustig en zo mooi is voelde ergens verkeerd. Op Twitter zag ik een paar keer de opmerking ‘de wereld staat in brand’ voorbij komen en het is echt zo. Het zet je bovendien ook aan het denken: hoe kan het dat ik zo’n rustige en vreugdige jeugd heb gehad en dat mijn kinderen later opgroeien in een wereld vol verderf en haat. Ligt het aan mij of is het momenteel erger dan ooit? En toch weiger ik om teneergeslagen en bang thuis te blijven want dat is juist het doel van al deze aanslagen: stilstand en angst creëeren. De enige weerstand die je kunt bieden is door gewoon door te gaan denk ik.
Goed, genoeg gepieker. Toch fijn dat een blog de mogelijkheid biedt om je eigen hersenspinsels ‘op papier’ te zetten. In de plog van vandaag laat ik je mijn SUP-avontuur zien en relaxte ik bij Zest in de Jan Thiel area.
Pas om half tien werd ik opgehaald door Cecil: ik ging suppen! Nog nooit heb ik op zo’n board gestaan en ook vandaag ging dat helaas niet gebeuren. Het is de bedoeling dat je op je knieën op het board gaat zitten en zo opstaat maar vanwege mijn huidige blessure kan ik: 1. niet op mijn knieën zitten en 2. niet opstaan met gebogen knieën. Niet zo handig dus. Ik heb er, in overleg, voor gekozen om gewoon de hele tour op m’n kont te blijven zitten gezien het feit dat je bij het suppen ook veel je knieën buigt. Neemt echter niet weg dat ik het alsnog erg leuk vond om te doen en terwijl ik deze plog typ voel ik de spierpijn al opkomen.
Gedurende twee uur supten (is dat een woord?) we langs de mangrove die in Spaanse Water groeien en op open water. Ik vond het enorm leuk om te doen.
Het suppen werd georganiseerd door SUP Curaçao. Zij organiseren diverse guided tours en je kunt er ook leren windsurfen. Er gaat een gids mee die continu foto’s van je maakt, deze krijg je later op de dag per mail toegestuurd.
Na het suppen reden we door naar Jan Thiel waar we lunchten bij Zest. Ik wist dat Pauline hier gek van was dus ik appte haar even om te vragen wat ik moest nemen voor de lunch. Handig hoor, die foodievriendinnen!
Ik koos uiteindelijk voor de Carpaccio. Die was inderdaad erg lekker!
De rest van de middag was voor mij vrij om te relaxen bij Zest op het strand. Zest vind je bij Zanzibar op Jan Thiel Beach en naast een infinitypool met ligbedden kun je ook Cabana’s en ligbedden op het strand huren. De hele dag lopen er obers rond om bestellingen op te nemen dus relaxen kun je hier zeker. Als je zou willen kun je uren op je bedje blijven liggen zonder op te staan.
En hoe mooi en relaxt het ook was op Jan Thiel Beach: het was niets voor mij. Het is er zó Hollands dat ik het gewoon irritant vond. De tosti’s en broodjes kroket vlogen me om de oren en zeurderige Nederlanders die het niet eens waren met het bedje dat ze kregen waren ook van de partij. Leuk voor een middag maar geef mij maar een ander strand.
Er stond nog een walking tour door Jan Thiel op de planning maar deze hebben we moeten cancellen omdat het evenement dat ’s avonds plaatsvond eerder begon.
’s Avonds was ik samen met een Duitse journaliste uitgenodigd bij het Avila Resort in Pietermaai. Hier werd Avila Culinair georganiseerd. Al jaren organiseert het resort twee keer per jaar een culinair evenement waarbij topchefs vanuit Nederland worden overgevlogen om een 5-gangen diner te koken. Het is een best chique evenement. De kosten om deel te nemen bedragen $175 per persoon. Hier krijg je dan een welkomstdrankje (champagne) met amuzes, een 5-gangendiner van een michelinchef inclusief wijnen en een avond livemuziek voor terug.
De chef op onze avond was Dennis Kuipers, chefkok van restaurant Vinkeles* in hotel Dylan in Amsterdam. Hij bereidde een 5-gangenmenu met gerechten die ooit eens op de menukaarten in een van zijn restaurants hebben gestaan. Het was een gezellige avond al lieten de aanslagen in Parijs me niet los.
De twee resterende dagen op Curaçao zijn heel relaxt. Morgen heb ik de ochtend vrij en staat er een lunch, diner en walking tour door Pietermaai op de planning. Zondag is dan de laatste dag, dan rijden we (eindelijk!) richting Westpunt om de Grote Knip te zien. Daar ben ik wel heel benieuwd naar.
Tot morgen! x
Ik ben het met je eens dat we vooral niet teneergeslagen en bang thuis moeten zitten, maar het zet je allemaal wel aan het denken inderdaad. Het is zo zinloos allemaal! Maar het ziet er weer uit als een heerlijk dagje en leuk dat je het suppen wel hebt kunnen doen zo zittend.
Mooie foto’s! Geniet ervan!!
Oke.. Ik stap NU in het vliegtuig! Haha :)