Week van OMF #37-2017

Als je mij volgt via Instagram Stories en/of gisteren Sab’s Eetoverzicht hebt gelezen, dan heb je wellicht al gezien dat mijn week niet helemaal zo liep zoals gepland. Het had een hele leuke week moeten zijn afgelopen week, met een filmdag en afspraak met RTL, een aantal trainingen, fijne thuiswerkdagen… Maar helaas. Afgelopen week stond vooral in het teken van één ding: ziekenhuisbezoekjes en niet helemaal fit zijn. Zo zie je maar dat ook het leven van een blogger niet altijd over rozen gaat en dat ook wij, ondanks dat dit wellicht niet altijd zichtbaar is online, met een hoop shit te maken krijgen. Nu ik dit artikel typ gaat het gelukkig al een stuk beter en begin ik weer een beetje de oude te worden, maar afgelopen week was dat wel anders. Een niet zo’n vrolijke Week van OMF dus, helaas.

Maandagochtend begon rustig. Mijn ouders haalden Vic op omdat ik ’s middags naar het ziekenhuis moest voor een coloscopie. Een tijdje terug ben ik bij de huisarts geweest voor een doorverwijzing naar genetisch onderzoek, maar zij vond het verstandig om een scopie uit te laten voeren om te kijken hoe mijn darmen er momenteel uit zien. Rond 13.00u dropte Tim me in het ziekenhuis waar ik plaats nam in de wachtkamer. Ik werd gelukkig al vlot geholpen!

Het onderzoek zelf stelde niets voor. Je krijgt een roesje (waar ik heel relaxt van werd, niet slaperig) en met een slangetje kijken ze dan in je darmen. De artsen verwijderden een poliep en EINDELIJK mocht ik na bijna twintig uur weer wat eten. Dat was best welkom, haha. Die cappuccino en Sultana die ik kreeg gingen er goed in.

Ik moest ongeveer zo’n anderhalf uur blijven om de medicijnen uit te laten werken. Gelukkig had ik een boek bij me dus ik vermaakte me prima. Best lekker om compleet legaal zo midden op een werkdag even een boek te lezen.

Eenmaal thuis werd ik verrast met waanzinnige foodpost van Godiva. Dit chocoladereep ligt sinds kort met diverse repen en bonbons in de schappen van Albert Heijn. Geen straf kan ik je vertellen, de chocolade van Godiva is ZO lekker. En hoe leuk zijn de gouden bordjes en het mandje dat ik erbij kreeg? Verwennerij.

Na het avondeten bakte ik dit bananenbrood zodat we een gezonde snack in huis zouden hebben voor de rest van de week. Jum!

En toen ging het niet helemaal goed. Ik verloor sinds de scopie van ’s middags steeds wat bloed maar dat mocht, was helemaal ok. Maar uiteindelijk werd het wel heel erg veel, zoveel dat ik het ziekenhuis belde met de vraag of het wel hoorde zo. Ik voelde me overigens prima verder. De arts verwees me door naar de Eerste Hulp en daar werd uiteindelijk besloten dat ik een nacht moest blijven ter observatie. Het bloedverlies bleef aanhouden, mijn bloeddruk was inmiddels veel te laag (op z’n laagst 90/55) het eiwitgehalte in mijn bloed was ver beneden het minimale (5,7 i.p.v. 7,5+) en ik voelde me ook totaal niet goed meer.

Infuus geprikt waardoor ik 2L vloeistof kreeg toegediend gedurende de nacht, bloed afgenomen en iedere 1,5u controle op de spoedafdeling van het ziekenhuis. Bleh. Ik had nog niet eerder een nacht doorgebracht in het ziekenhuis, met uitzondering van de bevalling maar toen was Tim erbij, en vond het niet heel ideaal. Ieder half uur naar het toilet moeten lopen is natuurlijk al niet fijn, maar iedere 1,5u controle waardoor je eigenlijk niet aan slapen toe komt… geen succes.

Dinsdagochtend ging het langzaam iets beter. Het bloeden was gestopt waardoor de artsen een bloedtransfusie nog even wilden uitstellen (achteraf bleek dat ik meer dan 2 liter bloed ben verloren in één avond) en ook het eiwitgehalte in mijn bloed ging ietsjes omhoog (6,3). Vanwege mijn jonge leeftijd en het feit dat ik me al iets beter voelde mocht ik naar huis. Met één voorwaarde: direct terugkomen als de bloeding weer begon.

Papa bracht me naar huis en ik heb een paar uur slaap ingehaald die middag. Vic was ondertussen bij zijn tante en oma gelukkig. Toen Tim thuis kwam van zijn afspraken pamperde hij me met een lading fruit, heerlijk.

Van ByKay kregen we post, een super stoere draagzak. Leuk!

Een lage eiwitwaarde in het bloed is helaas niet van de een op de andere dag weg en dus moest ik de rest van de week rustig aan doen. Sowieso was alleen traplopen al een drama (man, wat een gehijg haha!) en vroeg Vic ook de nodige aandacht omdat hij verkouden was afgelopen week. Zo sneu. Lekker dik ingepakt ging ik woensdagochtend met hem wat boodschappen doen. Geen succes, waar is mijn conditie gebleven?!, maar wel fijn om er even uit te zijn.

Powermaaltje voor de lunch: couscous met verschillende groenten en falafel. Ik had dit aan het begin van de week al klaargemaakt zodat ik gedurende de week vaker couscous met falafel kon lunchen. Super handig.

Van HEMA kreeg ik foodpost: popcorn met tompoucesmaak. Ik heb nog niet geproefd maar ben wel erg benieuwd. Iemand van jullie al een poging gewaagd? Ik hoor er gemengde verhalen over…

Aangezien ik woensdagochtend eventjes gewerkt heb was mijn energie voor de rest van de dag op en kroop ik met Vic op de bank. Die was, ondanks zijn verkoudheid, lekker goed gehumeurd en vond het allang prima om lekker op de bank te spelen. Wat wordt ‘ie al groot he? Precies een half jaar vandaag!

Kommetje lekkers voordat ik naar bed ging: sojayoghurt met granola van Eat Natural, verse aardbeien en blauwe bessen. Met Game of Thrones op de achtergrond, ik ben begonnen met kijken vanaf aflevering 1. Zo tof!

Ik had nog wat stokbrood over en gaf Vic een stukje. Zijn allereerste stukje brood en hij vond het zó lekker. Kleine veelvraat.

Donderdag liep alles weer even helemaal anders. Ik kocht online via NS een dagretour omdat ik naar Amsterdam moest maar nog niet zover durfde te rijden (was nog steeds slapjes/snel moe). Deze bleek ik uiteindelijk niet te kunnen laden waardoor ik op het station zelf nóg een dagretour moest kopen. En toen ik eenmaal met geldig kaartje op het perron stond werd omgeroepen dat de trein niet zo gaan waardoor ik a. al mijn aansluitingen zou missen en daardoor véél te laat op mijn afspraak zou komen en b. ik dus alsnog met de auto zou moeten gaan (wat niet kon) en ik 2 retourtjes voor niets had gekocht. GRR. Gelukkig heeft NS het goed opgelost.

Geluk bij ongeluk want toen ik weer goed en wel thuis was merkte ik dat de bloedingen weer begonnen. UGH. Met het ziekenhuis gebeld en in allerijl weer daarheen gegaan. Ik kreeg een liter laxeermiddel en ’s middags weer een nieuwe scopie. Gelukkig had ik mijn laptop en een leesboek in m’n tas gemikt en had ik wat te doen. Tijdens de scopie werd een wond gedicht die blijkbaar open was gegaan na de behandeling van maandag en er werden wat biopten genomen. Allemaal niet zulk leuk nieuws, maar aanstaande donderdag komen alle uitslagen binnen. Vanwege het bloedverlies was de eiwitwaarde in mijn bloed weer gedaald waardoor dat kleine beetje energie dat weer was teruggekomen weer werd weggehaald. Resultaat: weer naar huisgebracht moeten worden en daar weer op de bank liggen. Man, wat een gezeur.

Thuis lag er gelukkig wel leuke foodpost: dit nieuwe boek van Ottolenghi waar zóveel lekkere dingen instaan. Ik ga er gauw iets uit maken voor Cook the Books!

En repen chocolade van Albert Heijn, oeehooeeee.

Papa appte ’s avonds om te vragen hoe het ging en ik stuurde deze foto terug. Ik lag de hele avond onder een deken op de bank naar Game of Thrones te kijken.

En voor de lol zette ik alle chocolade die ik in huis had even op de foto. Jemig wat een boel. Bij het opruimen kwam ik overigens nog meer repen tegen, oeps.

Ik vond het maar koud de afgelopen dagen en vrijdag schroefde ik voor het eerst de verwarming op. Een fijne nazomer zit er niet meer in denk ik he?

Nadat ik Vic had weggebracht na de gastouder ging ik aan de slag met het filmen van een video. Ik heb er de héle dag over gedaan. Niet alleen omdat het een recept was waar veel wachttijd aan gebonden zat, maar ook omdat het bizar veel energie kostte.

Veel foodpost deze week! Ik kreeg een pakket vol Mexicaanse lekkernijen van La Morena. We eten geregeld Mexicaans en dat al deze mooie producten vanaf nu bij Albert Heijn in de schappen liggen is heel mooi meegenomen. We hebben de refried beans afgelopen weekend al geprobeerd. Had het nog niet eerder gegeten maar JUM, erg lekker!

Tussen de bedrijven door maakte ik ook een nieuw hapje klaar voor Vic: aardappels met bietjes. Ging er bijzonder goed in bij ‘m.

Bloed, zweet en tranen kostte het filmen me maar de English muffins waren súper goed gelukt. Aanstaande vrijdag komt het recept online.

In oktober gaan we (Tim, Vic en ik) met Eliza was Here een weekje naar Griekenland en van fonQ kreeg ik een super handige mini thermosfles en mini waterkoker. Die gaan mee voor in het vliegtuig en daar!

Ik kwam in mijn berging een bakmix van Koopmans tegen voor kokosmakronen en besloot deze zaterdag even gauw te maken. Hoefde maar twee eiwitten toe te voegen, easy peasy. Ze waren trouwens erg lekker! Zoet en klef, zoals het hoort.

Eeeen NOG meer foodpost. Van Ella’s Kitchen kregen we een pakket vol lekkers. Onder andere hun nieuwe appelcrumbles met kaneel waar ik nog heel even mee moet wachten, die mag Vic als hij 7 maanden is, maar verder ook nog heel veel zakjes knijpfruit. Ook deze gaan mee naar Griekenland volgende maand!

Tot slot nog twee mooie bakboeken bij de post: Het Hartige Bakboek van Rutger en Het Laura’s Bakery Bakboek van Laura. Allebei pareltjes, ik ga er binnenkort mee aan de slag voor nieuwe Cook the books. 

Ik had onwijs veel zin om iets te ondernemen dit weekend maar voelde me nog niet helemaal honderd. Zaterdagmiddag dus lekker op de bank met een boek.

Sweet dreams kleintje <3

Gisteren maakte ik geen foto’s. We zijn in de ochtend wezen zwemmen met Vic bij De Schaeck in Twello en ’s middags heb ik languit op de bank gewerkt. Het was een relaxt weekend, fijn!

Zo terugkijkend op de foto’s die ik heb gemaakt lijkt het nog een redelijk positieve week, afgezien van de ziekenhuisbezoekjes natuurlijk, maar voor mij voelde het heel anders. Het constante moe zijn en belemmerd worden in de dingen die je wilt doen is niets voor mij en ik baal er onwijs van dat ik niet heb kunnen trainen, leuke afspraken heb moeten verzetten en nu nog steeds buiten adem ben als ik een stukje heb gelopen. Maar goed, shit happens en aankomende week verloopt hopelijk een stuk beter.

Vanmiddag heb ik een afspraak in Utrecht voor een tof project en morgen moet ik even langs het ziekenhuis om bloed te prikken. Donderdag heb ik, hopelijk nu wel!, een afspraak bij RTL in Amsterdam en ’s middags moet ik in het ziekenhuis zijn voor de uitslag van alle onderzoeken die afgelopen week zijn gedaan. Vrijdag heb ik een filmdag met RTL en in het weekend zijn we ‘vrij’. Ik heb behoorlijk wat werk in te halen dus hopelijk lukt me dit aankomende week.

Fijne week! x