OMF’s Eetoverzicht week 39

Van alle weken die een jaar telt was afgelopen week toch wel een van de heftigste. Zo zat ik op zondag nog in Ierland, werd woensdag het geslacht van onze baby bepaald en vloog ik op vrijdag naar Malta voor voorlopig de laatste persreis. Mijn werkweek bestond dus maar uit drie werkdagen en die had ik hard nodig. Onze thuis-eetweek die maar vier avonden had, was dan ook niet bijzonder. Voor ons dan want ik zei nog tegen Tim: deze week is zo raar dat onze eetweek gewoon normaal is. Normaal als-in, zo zou de gemiddelde mens die niets met food heeft hem waarschijnlijk invullen. Snap je ‘em nog? Mocht je toch nieuwsgierig zijn naar wat we allemaal hebben gegeten deze week, of het nou bijzonder is of niet, hier komt weer een nieuw OMF’s Eetoverzicht!

Zondag

Zondag zat ik nog in Noord-Ierland, Newcastle om precies te zijn. Daar aten we ook ons laatste Ierse diner. We streken neer bij een seafoodrestaurant waar ik als hoofdgerecht koos voor de papardelle met kreeft en zeeduivel. Heerlijk maar véél te veel. Mijn porties zijn enorm geslonken sinds ik zwanger ben dus helaas kreeg ik de helft van het gerecht niet op. Zonde, maar niets aan te doen.

Maandag

Tim zat maandag en dinsdag thuis omdat hij door z’n rug was gegaan in het weekend, heel naar. Aangezien ik net pas terug kwam uit Ierland wilde ik ’s avonds een simpel maaltje in elkaar flansen. Simpel als in wat groenten in de oven met aardappels en een stukje vlees. Klaar! Maar Tim had zin in patat. En ik heel stiekem eigenlijk ook. Dus uiteindelijk belandden we daarmee op de bank.

Dinsdag

Na de patat van maandag deden we dinsdag iets rustiger aan. We aten een oerhollandse maaltijd voor ons doen: gebakken aardappeltjes met champignons en ui met een kippenpoot en doperwtjes. Vooral in die laatste had ik zin, ik houd van doperwtjes!

Woensdag

Burritooooooo’s! Van Knorr welteverstaan. Jep, uit het pakje. Dit is by far een van onze meest favoriete guilty pleasures wanneer het aankomt op pakjes. We eten ze zelden, maar heel soms hebben we er zin in en denken we fuck it, gewoon doen. Bovendien kwam het woensdag ook makkelijk uit. Ik kon de burrito’s van te voren al klaarmaken en na de geslachtsbepalende echo (die hadden we om 18.00 uur) zo in de oven schuiven.

Donderdag

Ik had de hele week al zin in Chinese tomatensoep dus dat is wat we donderdag aten. Heel simpel zonder al teveel poespas en gecombineerd met een broodje hamburger. Ook daar had ik stiekem al even zin in. Donderdag was de meest hectische dag van de week. Hij begon al om 05.15 uur toen ik mijn ouders weer ging ophalen van Schiphol en eindigde pas met Tim op de bank nadat ik mijn to-dolijst af had en mijn spullen had gepakt voor Malta. Laaaange dag dus simpel eten was welkom.

Vrijdag

Jaaaa, Malta! Tot zover kan ik zeggen dat het hier top is, wat een bijzonder (ei)land. En wat me vooral opvalt: het eten is hier superduper vers. Alles komt van het land en alles is lokaal, van de vis tot aan het vlees en de groenten. Heerlijk. De maaltijden zijn weliswaar vrij simpel en niet heel spannend, maar zulke verse ingrediënten hebben van zichzelf ook gewoon niet zoveel nodig. Op onze eerste avond aten we bij een restaurant dat hoort bij een boerderij: Diar il – Bniet. Ik laat later alles uitgebreid zien in Foodie op Malta, maar bij deze alvast mijn voorgerecht: huisgemaakte ravioli met lokale schapenkaas, tomaten en knoflook. Een typisch Maltees gerecht.

Zaterdag

Gisteren aten we bij restaurant Commando. Het menu was niet heel erg pregnant proof maar aangezien we ’s middags al geluncht hadden met vis, had ik ’s avonds zin in een goed stuk vlees. Maar ja, om vlees nou helemaal door te laten bakken. Hmpf. Ik besloot de gok te wagen en koos voor de ribeye met rucola, balsamico en Parmezaan. Godzijdank was het vlees nog super mals, ondanks dat het goed gaar was, en heb ik er echt van genoten. Hoera!

Momenteel zit ik nog op Malta en hier blijf ik nog tot dinsdag. Dinsdagochtend vroeg vlieg ik weer naar Nederland en dan is het voorlopig even klaar. De rest van het jaar, tot aan onze kerstvakantie, staat in het teken van de kerstperiode voorbereiden en mijn boek afmaken. Er moet nog een hoop gebeuren en de deadline staat op 1 december. Ik begin een kleeeeein beetje stress te voelen nu, dus wellicht moet ik maar weer eens aan de gang met een duidelijke en strikte planning om het overzicht terug te krijgen. Voor nu geniet ik nog even van het lekkere eten en mooie weer (bijna dertig graden nog!) hier.

Tot volgende week! x