Waarom wij voor de tweede keer naar Bali gaan

Op het moment dat dit artikel online komt, ben ik nét gearriveerd op Bali, Indonesië. En op het moment dat ik dit artikel schrijf, kijk ik nog ontzettend naar deze vakantie uit. Na een heleboel hele leuke persreisjes voor OMF werd het weer eens tijd om een vakantie samen met Tobias te boeken, en we waren er deze keer vrij snel over uit. Bali. Voor de tweede keer.

Ik moet bekennen dat ik geen fan ben van het boeken van een reis naar een bestemming waar ik al eens ben geweest. Het liefst streep ik landen van mijn lijstje af. ‘Been there, done that’ past wel bij mij. Ik heb het gezien, ik kan het afstrepen en zoek weer naar een nieuwe bestemming die het liefst volledig in contrast staat met het laatst bezochte land. Maar tóch boekten wij voor de tweede keer tickets naar Bali.

2010

Zeven jaar geleden waren we er voor de eerste keer en ik geloof zelfs dat het mijn eerste verre reis was. Ik keek er ontzettend naar uit en wist eerlijk gezegd nog niet zo goed wat ik ervan moest verwachten. Eenmaal daar hadden we een fantastische tijd. Je maakt ons namelijk niet gelukkiger dan met lekker eten, urenlang kletsen met Bintang biertjes in een heerlijke avondwarmte, op je slippers door dorpjes en stadjes slenteren, nieuwe plekken ontdekken, de Balineese cultuur en natuur ervaren, de fijnste stranden, een beetje snorkelen hier en daar, om de haverklap de lekkerste massage’s, de zon de zee in zien zakken, de dankbare, dankbare bevolking, en bovenal: wakker worden van de klotsende zee.

We waren er 3 weken en hadden een hutje aan het strand in Candidasa geboekt, een rustig vissersplaatje aan de oostkust van Bali. Simpel en een beetje primitief, meer dan prima voor ons. Als ik zo’n bestemming boek dan hoef ik niet in een resort te zitten, dan vergeet je naar mijn mening namelijk waar je bent en kun je, even kort door de bocht, net zo goed naar Spanje gaan. Ik vind het veel fijner om het land en de plek te ervaren en dan heb ik niet heel veel luxe nodig. Luxe is voor mij dan echt al heel basis, dat wakker worden van de zee bijvoorbeeld.

In dat hutje werd ons ontbijt ’s morgens gebracht, iedere ochtend kreeg ik een enorme bananenpannenkoek met vers fruit en een kop thee. Voor ons was die plek een perfecte uitvalsbasis voor die 3 weken, en dat voor maar 10 euro per nacht. Vanuit Candidasa hebben we 2 keer een uitstapje gemaakt. De eerste keer voor een paar nachten naar Lovina Beach want we wilden graag dolfijnen in de zee zien zwemmen en Lovina is daar de perfecte plek voor. Dit kun je enkel ’s morgens vroeg om 6 uur doen, vandaar dat we 2 overnachtingen boekten. Wat een toeristische trekpleister het om die reden ook mag zijn, ik kan het iedereen aanraden om te doen. Als je eenmaal op de zee zit in een klein houten bootje en de dolfijnen blijven (na lang zoeken) maar komen, dan zijn dat hele mooie momenten op het water. Ik vergeet het in ieder geval nooit meer.

Ons andere uitstapje van een paar dagen was naar Gili Gede. Niet een van de Gili eilanden die je misschien kent, maar een eiland een stukje zuidelijker gelegen dan die 3. Een Nederlandse dame heeft hier een verblijf en wij verbleven er 3 nachten. Wil je tot rust komen, dan moet je daar absoluut heen.

Klínkt als een hele fijne vakantie en als ik het zo opnieuw beleef door erover te schrijven, dan weet ik dat dat ook echt zo was. Absoluut een van de redenen dat we er nu nog een keer naartoe willen gaan. Op Bali hang een heerlijk relaxte sfeer, de mensen zijn er vriendelijk en behulpzaam, de temperatuur is er aangenaam en voor ons is een vakantie in een Aziatisch land toch wel echt maximaal genieten.

Maar de voornaamste reden dat we teruggaan, is omdat het een wens van Tobias is. Toen we er in 2010 waren, waren we er met zijn moeder. Ik had het nog niet verteld maar we hebben een heerlijke vakantie beleefd met zijn drieën. Vier jaar geleden is zijn moeder overleden en omdat we zulke fijne herinneringen hebben aan die vakantie, is het voor Tobias zo langzamerhand toch wel een wens geworden om er nog eens naartoe terug te gaan.

Dus op het moment dat je dit leest, zitten wij met onze billen ook echt in hetzelfde verblijf als waar we zeven jaar geleden waren, hopelijk hetzelfde huisje direct aan de zee en hopelijk met weer die bananenpannenkoek als ontbijt. Die enorme gekko die we iedere avond in ons hutje aantroffen vergeet ik voor het gemak even.

Komodo

Toen we de tickets geboekt eenmaal hadden, kwam Tobias al vrij snel met het idee om deze keer misschien wél naar de Komodo-eilanden te vliegen. Dat hebben we de vorige keer namelijk niet gedaan omdat het best een onderneming is vanwege een binnenlandse vlucht die je moet maken. Dat zorgt ervoor dat je toch zeker 3 à 4 dagen weg bent. Toen dus niet ingecalculeerd, nu als eerste. Nadat we een paar dagen zijn bijgekomen in Candidasa, vliegen we door naar Flores om vanaf daar de Komodo eilanden te kunnen bezoeken. Dé reden dat je hiernaartoe wil is de Komodo varaan, de grootste hagedis ter wereld: 3 meter lang. Nu sta ik daar niet persé om te springen, maar Tobias noem ik ook wel eens Freek. Freek Vonk. Omdat hij alles, maar dan ook alles van dieren af weet en het liefst ieder dier ter wereld gespot wil hebben. Je begrijpt, de komodo varaan moet bezocht worden.

FOOOD

En dan het eten. Tja, last but not least zullen we maar zeggen. Aziatisch eten is bij ons in huis toch wel redelijk favoriet te noemen en in zowel Indonesië als in Thailand hebben we de lekkerste maaltijden gegeten. De lekkerste rijstgerechten, satéetjes, knoflookvisjes, en al die heerlijke kruidige smaken komen ons weer tegemoet. Al vanaf het moment dat we het vliegtuig uitstappen. Want wie wel eens in Azië is geweest begrijpt wat ik bedoel, zodra je 1 voet buiten de deur van het vliegveld zet, ruik je die typische kruidige geur al. Ik kijk er naar uit.

Hoewel Bali natuurlijk op de eerste plaats een vakantie voor ons is, ga ik zeker foto’s maken van wat ik er eet. Vergeef het me als ik het door de Bintangetjes of die heerlijke zomerhitte een keer vergeet maar ik kom absoluut terug met een eetoverzicht. En hopelijk zelfs recepten!