Al in mijn zwangerschap had ik er een heel beeld bij: de voeding van onze kleine uk. In eerste instantie drinkt zo’n kleintje natuurlijk alleen maar melk, pas over een paar maandjes mogen we gaan experimenteren met hapjes maar ik kan bijna niet wachten en ga dat moment ter zijner tijd zeker nog met jullie delen. Vandaag wil ik echter mijn ervaring delen over die allereerste periode. De eerste weken waarin je ‘moet’ kiezen tussen borst- en flesvoeding en hoe het voelt als het niet gaat zoals je van tevoren had bedacht. Als je zwanger bent en op zoek gaat naar informatie over borst- en flesvoeding kom je tal van adviezen, tips en ervaringsverhalen tegen. Als je er nog niet over uit bent of je borst- of flesvoeding wilt geven kan ik me goed voorstellen dat je door de bomen het bos niet niet meer ziet – er zijn zoveel (tegenstrijdige!) verhalen. Dit is mijn verhaal. Hoe ik van borstvoeding overging naar kolven en uiteindelijk volledig ben overgestapt op flesvoeding en waarom dit zo’n goede keuze bleek te zijn.
Disclaimer vooraf: ik zit totáál niet te wachten op kritiek van de zogeheten borstvoedingsmaffia. Laat ik vooropstellen dat ik alleen het állerbeste voor mijn kind wil en dat ik er vanuit ga dat iedere moeder die mening met mij deelt. Niemand, mommy to be’s maar ook nieuwbakken mama’s, zit op kritiek te wachten omtrent borstvoeding in een periode die toch al zo onzeker is. Of je nou voor borstvoeding gaat of juist bewust kiest voor flesvoeding: doe vooral waar jij je het beste bij voelt en waarvan jij denkt dat het je kindje ten goede komt. Een niet gestresste mama is mijns inziens waardevoller dan een paar milliliter moedermelk.
Nog even over borstvoeding
Als je totaal niet bezig bent met baby’s of kinderen krijgen kan ik het me voorstellen dat je je afvraagt waarom er überhaupt een keuze moet zijn tussen borst- en flesvoeding. Borstvoeding is toch vanzelfsprekend? Iedere baby drinkt toch aan de borst? No worries, ik dacht dit een paar jaar geleden ook maar inmiddels weet ik dat het geven van borstvoeding flink aanpoten kan zijn. Moedermelk verschijnt niet zo ineens, het is niet vanzelfsprekend dat jouw borsten flessen vól moedermelk aanmaken op het moment dat de baby geboren wordt. Was het maar zo’n feest! Het is een kwestie van vraag en aanbod: hoe meer vraag er is naar de moedermelk (en hoe vaker er dus wordt gedronken), hoe meer melk er wordt aangemaakt. Die melkproductie is dus één factor maar daarnaast is het ook nog eens niet zo vanzelfsprekend dat het kindje direct goed aan hapt, ook al zou de natuur dat zo bepaald hebben. Het kan ook maar zo zijn dat de baby te vroeg wordt geboren waardoor hij/zij simpelweg nog niet in staat is om aan de borst te drinken. Zo zijn er nog tal van factoren die van invloed zijn op het al dan niet laten slagen van borstvoeding. Veroordeel dus nóóit zomaar een moeder die haar kind de fles geeft (het gebeurt echt en ik kan daar met mijn hoofd gewoon niet bij), het kan hele goede redenen hebben.
Mijn verhaal – de eerste uren + dagen
Goed, het kleine stukje informatie daargelaten – dit is mijn verhaal. Toen ik nog in verwachting was van Vic was ik er heel stellig in dat ik borstvoeding een kans wilde geven maar we (dit alles in overleg met Tim) waren er ook al vroeg over uit dat wanneer het voeden aan de borst voor teveel stress zou zorgen, de overstap naar flesvoeding snel was gemaakt.
In het eerste uur na de bevalling werd Vic hongerig en met een klein beetje hulp hapte hij uiteindelijk goed aan en dronk hij uit de borst. Een bijzonder moment en hoewel het voeden niet lang duurde, hoeft ook niet want een baby’s maagje is zo groot als een knikkertje in het begin, en meneertje vrij snel slaperig werd was mijn doel om hem in het eerste uur aan te leggen wel behaald.
In de nachten en dagen daaropvolgend ging het vrij goed. Vic liet zichzelf horen als hij honger had en met behulp van de verpleegsters in het ziekenhuis en de kraamverzorgster lukte het ons om Vic uiteindelijk zelfstandig aan te leggen en aan de borst te laten drinken. Het lastige van borstvoeding is dat je geen flauw idee hebt hoeveel je kindje drinkt en of dit genoeg is. ‘Hij laat vanzelf wel los als hij genoeg heeft gehad!’hebben we veel gehoord in de eerste dagen en inderdaad, na zo’n 15-20 minuten aan beide kanten te hebben gedronken liet Vic eigenlijk altijd wel los en leek hij tevreden. Ondertussen ging het met mij ook goed. Geen stuwing, geen zere tepels (sorry, een stuk over borstvoeding is zo persoonlijk als het maar zijn kan!) en hoewel ik geen bijzondere emotionele momenten beleefde tijdens het voeden was ik wél blij dat het bleek te lukken.
Te snel afvallen
Op dag drie na de geboorte kwam de verloskundige op huisbezoek en uit de gewichtsmetingen bleek dat Vic wel erg veel afviel. Het gemiddelde wat een baby mag afvallen in de kraamweek is zo’n 7% van het geboortegewicht, Vic zat na drie dagen al op 10% en dus moest er actie ondernomen worden om ervoor te zorgen dat dit niet meer zou worden. We begonnen inmiddels ook aan hem te merken dat hij niet verzadigd was na het drinken aan de borst. Hij viel vaak in slaap tijdens het drinken, moest regelmatig wakker worden gemaakt, het aanhappen ging niet zo makkelijk meer en eigenlijk waren we voordat hij eenmaal dronk zeker 10 minuten bezig met hem goed laten aanhappen, juist neerleggen en vooral ook ervoor zorgen dat hij bleef drinken.
Plan de campagne: Vic beide borsten aanbieden, wachten tot hij los liet en vervolgens beide borsten leegkolven en dit alles direct met de fles of spuitje nog na voeden. In theorie klinkt dit best ok, in praktijk zorgde dit ervoor dat iedere voeding bijna anderhalf uur in beslag nam, Vic veel huilde omdat hij honger had en vervolgens wakker gemaakt moest worden voor het na voeden en ook dit weer voor onrust zorgde. Resultaat? Onrustige baby, onrustige ouders en vooral vermoeidheid want bij een baby die iedere drie uur gevoed moet worden is anderhalf uur bezig zijn per voeding geen kattenpis.
Van borstvoeding naar flesvoeding en een combinatie van beide
In overleg met de kraamverzorgster besloten we uiteindelijk over te stappen op flesvoeding. Het verraste me hoe moeilijk ik de keuze nog vond. Hoewel we duidelijk van tevoren hadden afgesproken te stoppen met borstvoeding als dit voor teveel stress zou zorgen voelde het toch als falen. Alsof mijn lijf niet genoeg of kwalitatieve voeding aanmaakte om mijn eigen kind te laten groeien. Is natuurlijk onzin, maar hormonen doen veel met je in de kraamweek. Echter merkten we direct na het geven van de eerste flesvoeding al dat Vic véél rustiger werd. Het voeden ging van een leien dakje. Meneer huilde niet, we waren veel minder tijd kwijt aan het voeden, Tim kon een flesje geven en het belangrijkste: Vic groeide ontzéttend goed. Een dag later was hij weer wat gram aangekomen en dat zorgde ervoor dat we overtuigd raakten van onze beslissing.
Zo van het een op het andere moment stoppen met borstvoeding kan niet. De melkproductie is inmiddels op gang gekomen waardoor je borsten melk aan blijven maken en die melk moet ergens heen. Anders krijg je stuwing en dat wil je niet, geloof mij. Als je van onderen al beurs bent van de bevalling zit je niet te wachten op een stel borsten die op ontploffen staan. Van de kraamverzorgster kreeg ik de tip om twee keer per dag een paar minuten te kolven om de ergste druk eraf te halen. Het kolven heb ik nooit erg gevonden en door het twee keer per dag kort te doen zou de melkproductie uiteindelijk vanzelf minder worden en stoppen.
Richting het einde van de kraamweek merkte ik dat ik tóch een beetje begon te balen. Hoewel ik maar twee keer per dag kolfde en niet eens zo lang, bleek ik toch voldoende te produceren voor drie volledige voedingen per dag. Hoe zonde is het om daar niets mee te doen. Wederom in overleg met de verloskundige (tevens lactactiedeskundige) hebben we uiteindelijk besloten het borstvoeden niet helemaal af te bouwen. In plaats van ‘live’ te voeden kolfde ik nu twee keer per dag volledig leeg en gaven we Vic drie flessen moedermelk per dag. De rest vulde we aan met flesvoeding. Dit was wat ons betreft de perfecte oplossing: Vic kreeg al het goede van de moedermelk, we konden reguleren hoeveel hij dronk en was mede dankzij de flesvoeding lekker rustig omdat hij simpelweg voldoende dronk.
Volledige flesvoeding
De combinatie van borstvoeding via de fles en flesvoeding hebben we drie weken vol kunnen houden. Toen merkten we aan Vic dat er iets met z’n voeding niet helemaal ok was. Veel krampjes, verborgen reflux (google het!) en wederom een ontevreden baby. We hebben uiteindelijk de flesvoeding die we gaven aan moeten passen en ondertussen begon mijn melkproductie ook in rap tempo af te nemen. Toen we merkten dat Vic het op zijn nieuwe flesvoeding een stuk beter deed hebben we uiteindelijk besloten de borstvoeding helemaal te stoppen en volledig over te stappen op flesvoeding om zijn darmpjes niet steeds in de war te brengen. En dat is waar we nu nog steeds staan met inmiddels een blijere veelvraat die goed groeit. Van borstvoeding gingen we naar flesvoeding, naar een combinatie van borst- en flesvoeding om uiteindelijk toch weer uit te komen op volledige flesvoeding. En dat in een periode van slechts drie weken.
En toen was ik ineens ruim 1.500 woorden verder en heb ik mijn verhaal over borst- en flesvoeding gedaan. Waarom? Deels om het van me af te schrijven denk ik omdat het best heftig is om zoveel keuzes in korte tijd te moeten maken, maar ook om anderen te laten zien dat het voeden van een baby helemaal niet zo’n vanzelfsprekende bezigheid is als men denkt. Het is totaal níet vanzelfsprekend dat borstvoeding goed op gang komt en het is ook niet vanzelfsprekend dat je in de eerste week al weet waar de behoeftes van de baby liggen en hoe je hier het beste aan kunt voldoen. Sterker nog, pas na drie weken wisten we welke voeding voor Vic het allerbeste was en waar hij (en wij!) zich het meest comfortabel bij voelde. En dan nog is het iedere dag een beetje schipperen met de hoeveelheden voeding en het aantal flessen op een dag. Maar dat is iets voor een ander artikel.
Mijn boodschap aan alle nieuwbakken mama’s of mommy to be’s (en stiekem ook aan de borstvoedingsmaffia en ieder ander die het nodig vindt een oordeel te vellen over het handelen van een andere moeder): laat je nóóit uit het veld slaan door wat een ander zegt. Vertrouw op je gevoel, kijk naar je kleintje en heb niet het gevoel gefaald te hebben als iets niet gaat zoals je het van tevoren had bedacht. Ieder kindje is anders en de boekjes kunnen nog zoveel voorschrijven, jij weet uiteindelijk echt het beste wat is goed is voor jouw kleintje. Ook al voelt het af en toe niet zo.
Bedankt voor het lezen! x
Ik herken me van a tot z in je verhaal en deel je mening helemaal! Blijf lekker je gevoel volgen! En geniet <3
Ik las ergens tijdens m’n zwangerschap: de eerste 3 weken met borstvoeding zijn het zwaarst, met 6 weken wordt het makkelijker en met 3 maanden is het heel handig dat je je borsten altijd bij je hebt ;) Ik heb een jaar lang borstvoeding gegeven. Dan ben je dus een ‘langvoeder’. Ik voel me niet thuis bij de ‘borstvoedingsmaffia’ maar ook niet bij de ‘flessenvoeding’. Het lijken altijd maar twee kanten te zijn. Er is geen middenweg. De artikelen die geschreven worden (van beide kanten!) vind ik vaak zo fel en hard. Waarom?! Ik hoop bij een volgend kindje weer een jaar lang te kunnen voeden maar wat niet gaat, dat gaat niet. We zien wel.
Mag ik vragen welke flesvoeding je nu geeft en of dat geholpen heeft met de verborgen reflux?
Ons meisje heeft namelijk hetzelfde na de overstap naar de fles, dus ben benieuwd!
Iedereen wil het beste voor z’n kindje. Zelf heb ik een dochter (inmiddels is ze bijna 15 mnd), ik heb bewust gekozen voor flesvoeding en geen moment spijt gehad! Borstvoeding leek mij helemaal niets, het stond mij echt tegen, de gedachte alleen al. Inmiddels is ze dus bijna 15 mnd en een hele gezonde meid!
Mooi artikel. En zo is het precies. Niemand anders dan jijzelf bepaalt of je borst- of flesvoeding geeft. Ik ben zelf pro borstvoeding maar als het bij mij niet gelukt was zou ik ook overgestapt zijn op de fles. Om de reden die jij ook geeft, niemand is geholpen met die stress die het dan met zich meebrengt. Ik heb ook een hekel aan de zogenaamde ‘borstvoedingsmaffia’. Er kunnen inderdaad tal van redenen zijn waarom je voor flesvoeding kiest en dat is prima en daar hoeft niemand zich mee te bemoeien.
Maar ik heb gemerkt dat er ook een andere kant is. Ik heb mijn kinderen allebei zo’n 10 maanden borstvoeding gegeven. Ik heb ook opmerkingen of meningen opgedrongen gekregen omdat men dat wel lang vond. Nou vraag ik je.. Waar bemoeien mensen zich toch mee. Dat vind ik dan ook wel weer jammer. Wat je ook kiest of doet, er zijn altijd mensen die daar iets van vinden en denken dat jij op die mening zit te wachten helaas.
Na de bevalling van onze dochter (14 jaar geleden) verbleef ik een aantal dagen in het bij ons bestaande geboortehotel. Hier waren ze echt van de borstvoedingsmaffia. Mijn dochter bleef maar huilen snachts om vervolgens overdag zo moe te zijn dat ze contstant wakker gemaakt moest worden om te voeden. Uiteindelijk ben ik twee dagen eerder naar huis en meteen langs de drogist en flesvoeding gekocht. Wat had ik daarna een blije baby die daarna snachts doorsliep en overdag lekker wakker was. Ik bleek totaal geen moedermelk aangemaakt te hebben. Afkolven om stuwing te voorkomen hoefde daarom ook niet. Bij onze eerste zoon na de bevalling meteen naar huis gegaan. Daar trof ik de ergste kraammaffia aan die je maar kon treffen. de beste dame geloofde niet dat ik geen borstvoeding zelf aanmaakte. Na 3 dagen van ploeteren kwam ze aanzetten met een Elektriche borstkolf. Zo eentje waar je twee borsten tegelijk kon kolven. Pas nadat ik een uur aan dat monsterlijke ding had gezeten en ik maar 2ml geproduceerd had, geloofde ze me. Bij mijn 2e zoon heb ik geweigerd om het überhaupt te proberen. Hem heb ik meteen flesvoeding gegeven. En ook zoals bij de andere twee geen last gehad van volle borsten en stuwing…
Het is aan ieder voor zich om te bepalen wat goed is voor het kindje. Aan allebei zitten voor-en nadelen.
Alsof ik mijn eigen verhaal lees :) hier kwam de productie niet op gang, had ik na een week nog steeds geen flesje vol en was het meer water dan melk waardoor Skyler niet verzadigd was. Tel daarbij op dat ‘ie prematuur was en dus moeite had met aanpappen en het kiezen voor de fles was uiteindelijk het beste wat we konden doen :) Lekker je eigen gevoel volgen maar zo te zien doen jullie het fantastisch!
Och ja, wat voel je je dan een slechte moeder hè, als je hebt besloten te stoppen met borstvoeding! Maar inderdaad: een gelukkige en verzadigde baby is wat je wilt! En daar word je zelf ook weer blij van. Hoe gaat het nu met de verborgen reflux?
Heel goed! *klopt af* We lijken het onder controle te hebben en zijn krampjes zijn ook minder aan het worden dus ik hoop dat dit patroon zo doorzet.
Mooi geschreven. Ben het er helemaal mee eens. Ga je gevoel achterna. Jij als moeder voelt dat het beste aan. Ik ben moeder van een bijna 18 jarige en leidster op een babygroep (kinderdagverblijf). Mijn borstvoeding was toen mijn dochter net geboren was niet voedzaam genoeg. Ze kwam niet voldoende aan. Exstra wegen op het consultatiebureau en elke keer weer werd er gezegd dat ik meer en langer moest voeden. Maar dat was het niet kwam ik na 3 mnd achter. Want toen kreeg ze ook nutrilon erbij omdat ik niet genoeg kolfde voor een hele dag op het kdv. Je zag haar groeien. En vanaf die dag heb ik haar steeds iets meer nutrilon gegeven. En het consultatiebureau was tevreden. Maar niet gezegd dat ik haar nutrilon bij gaf want dat is niet goed in hun ogen. Ook nu zeg ik tegen de ouders op het kdv ga je geviel achterna.
Heel herkenbaar verhaal Sabine. Ik ben na 8 dagen volledig overgegaan op flesvoeding. In het zh kreeg ze al bijvoeding en glucose toegediend omdat haar suikergehalte te laag was. Ze was dus al gewend aan de fles. Ik gaf niet genoeg melk en kolfde me suf. Ook 1,5 uur bezig per voeding. Ik was kapot! Ik had het idee alleen maar met m’n tieten bezig te zijn ipv m’n kind! Na veel huilen toch de keus gemaakt om flesvoeding te geven en dat gaf me heel veel rust. Ik heb nooit stuwing gehad, mijn borsten maakte gewoon niet genoeg melk aan.
Stress van de moeder schiet ook niet op dus een goede keuze!
Ik had een hele goede kraamvrouw die me echt uitlegde dat baby’s de 1ste 2 weken echt aan je borsten leven zodat je borsten het recept krijgen waar ze moeten aan voldoen. Mijn zoontje heeft de 1ste 3 maanden aan mijn borsten geleefd waardoor ik overproductie kreeg. Ik kolfde dat af en doneerde dat aan mama’s die jammer genoeg te weinig/niet konden borstvoeding geven. Dat heb ik een dik jaar gedaan en toen had ik het wel gezien dat kolven ;) nu uiteindelijk heb ik 20 maanden borstvoeding gegeven en heeft mijn zoontje zelf beslist te stoppen.
Mijn zus heeft vb 6 maanden geven en is dan op flessenvoeding overgestapt. Iedereen maakt een eigen keuze maar waar ik niet tegen kan – en dat is niet persoonlijk op jou – als ik info geef over borstvoeding word ik ook ongevraagd borstvoedingsmaffia genoemd. Is zo jammer dat weer steeds dat woord terug boven komt. Want als je borstvoeding geeft word er ook constant tegen mij gezegd: geef toch een fles dat is beter/handig/sneller of de beste vond ik: hij is al 3 maanden hij heeft geen borstvoeding meer nodig. Dus er komt altijd tegenwind ongeacht wat je kiest fles/borst/doek/buggy/bio/nietbio…
wat een mooi geschreven verhaal! en heel herkenbaar! niet alles… maar wel veel! mijn baby (nu bijna 10 weken) was ook ineens veel rustiger en huilt minder veel nu we op volledige flesvoeding zijn overgestapt! wat een tevreden meid ineens! mijn reden was ook een reflux (geen verborgen, maar eentje waarbij ze met golfjes spuugde) omdat borstvoeding zo dun is. flesvoeding is veel dikker en kun je verdikken! en om alles af te kolven en te verdikken zag ik niet zitten, net als de reden die jij aangeeft dat je dan uren bezig bent! ik vind dat je een goede beslissing hebt gemaakt, helemaal als jullie er beiden beter/meer happy van worden!
en zo is het precies! Als mama -en papa- wil je het beste voor je kind en maak je soms keuzes die je eerder niet had zien aankomen, omdat het op dat moment goed is voor jouw kindje (èn jezelf). Mooi dat je het deelt! Geniet van je prachtige mannetje!
Je schrijft ‘In theorie klinkt dit best ok’ om na het voeden nog af te kolven en dat te geven, niet in mijn oren. Chapeau dat je nog hebt doorgezet. Ik weet hoeveel ik bof dat mn borstvoeding helemaal goed gaat. Bedankt dat je je verhaal met ons deelt, ik denk dat het veel mensen goed doet. Mijn zoon is 2 weken ouder dan Vic, vind het daardoor extra leuk om te lezen hoe jij alles ervaart. Succes lieve mama Sabine!
Wat een lieve reactie, dankjewel. Fijn dat bij jullie de borstvoeding wel lekker loopt!
Ik had tijdens mijn zwangerschap waarin ik non-stop misselijk (ik had HG) was en overgaf bewust gekozen voor flesvoeding. Zodat ik na de bevalling eindelijk eens door kon slapen. Toch heb ik echt wel commentaar gehad van de ‘borstvoedingmaffia’, vooral van een verloskundige die mij en mijn man een preek van een half uur gaf over waarom we toch moesten kiezen voor borstvoeding. Ondanks mijn moeheid was ik vastbesloten. En onze dochter is nu 7 maanden en doet het prima. Het is een mooie, blije en gezonde kleine madam.
Iedereen heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen keuzes. Een mooi stuk heb je geschreven hierover. Fijn om te lezen!
Goed dat je dit van je af schrijft, en ook goed dat je dit zo durft te delen. Wij hebben in de zwangerschap bewust gekozen voor flesvoeding (hoewel ik wel gezegd heb dat mocht ik daar na de bevalling anders over denken, dat ik dat dan niet gelijk aan de kant schuif).
Het is uiteindelijk flesvoeding geworden en gebleven.
Ik ben ingeleid omdat Benthe te klein zou zijn, wat gelukkig na de bevalling mee viel en binnen de ‘lijntjes’ viel. Maar in de kraamweek viel Benthe meer dan de 10% die mogen af. We moesten naar het ziekenhuis om haar te laten onderzoeken of ze ziek was en om nog meer afvallen tegen te gaan. Ik heb zo hard gehuild en me zo’n slechte moeder gevoeld…. In het ziekenhuis bleek ze hartstikke gezond (pfioew) en bleek het aan de fles te liggen. De Philips Avent fles ging dus keihard de prullenbak in en we kochten een Difrax S-fles, die leek het meeste op de flesjes van het ziekenhuis en daar deed Benthe het prima op. 2 dagen later dronk Benthe voldoende, was ze bijgekomen en mochten we weer naar huis! Gelukkig! Ik heb in die 2 dagen (hallo hormonen!) het nodige gehuild. Want ook al konden wij niet weten dat die fles bij newborns (en vooral als ze prematuur/dysmatuur zijn) wordt afgeraden omdat het vaak mis gaat, je voelt je toch schuldig omdat je kindje blijkbaar honger heeft gehad en niet genoeg binnen gekregen heeft. Benthe moest zo veel moeite doen om voeding uit die fles te krijgen, dat ze in slaap viel en wakker gemaakt moest worden
Hier wordt ik vrokijk van. :)
Het hoofddoel is een blije en gezonde baby! Welke manier van voeden dat bewerkstelligt zou niet uit moeten maken.
Geniet van de kleine!
Hoi Sabine,
Ik kon me dit artikel herinneren, en omdat ik nu in dezelfde situatie zit, ging ik het nog eens terug lezen… Onze dochter is inmiddels 6 weken en we zijn nog steeds aan het stoeien; aan de borst dronk ze niet genoeg en duurden de voedingen 1.5 uur dus ben ik al weken volledig aan het kolven. Ze heeft ook reflux dus blijft ze onrustig en slaapt ze slecht en zijn we inmiddels alle 3 oververmoeid…
Ik ga langzaam aan het kolven afbouwen, en ga dus kunstvoeding bij geven, dus ik ben heel benieuwd welke kunstvoeding jullie zo geholpen heeft? Als je dat zou willen delen zou dat heel fijn zijn:)
En super bedankt voor het delen van je verhaal, zo weet ik dat ik (helaas) niet de enige ben die zo worstelt… En je bent super sterk geweest, in de keuzes die je hebt gemaakt!
Oh bah, wat een narigheid he! Omdat Vic ook reflux had hebben wij gekozen voor Hero Nutrasense Comfort +, aan deze voeding zit johannesbroodpitmeel toegevoegd waardoor het al wat dikker is en je niet loopt te stoeien met maatlepeltjes e.d. Ging direct een stuk beter! Later (na een half jaar) hebben we bij de overstap naar de vervolgvoeding nog weer even geprobeerd om voeding te geven zonder JBPM maar dit ging direct weer mis.
Hopelijk hebben jullie gauw rust in huis! <3
Wel apart dat die zogenaamde borstvoedingsmaffia (?!) niet over jou mag oordelen maar in jouw verhaal lees ik niets anders dan oordeel over hen? Geef dan zelf het goede voorbeeld en oordeel zelf dan ook niet!