Twee weken geleden hebben jullie kunnen lezen over mijn persreis van vier dagen naar de prachtige Italiaanse regio Zuid-Tirol. Ik heb je toen al laten zien dat Zuid-Tirol een ontzettend veelzijdige regio is. Zo kun je er in de winter skiën, in de andere seizoenen heerlijk wandelen en fietsen, maar je kunt er ook zeer zeker heen om te ontspannen én om lekker te eten! Ik ben en blijf natuurlijk een foodie dus ik ontdek graag de plaatselijke keuken als ik op een andere bestemming ben. Zuid-Tirol ligt weliswaar in Italië, de invloeden op eetgebied zijn iets meer Oostenrijks georiënteerd. Hoewel, ik at er ook een verrukkelijke pizza en gelukkig schenken ze er goede Italiaanse koffie. Vandaag iets meer over het eten in Zuid-Tirol want dat het anders is dan in de rest van Italië moge duidelijk zijn.
Bekende producten
Er zijn eigenlijk drie producten waar Zuid-Tirol echt om bekend staat: wijn, spek (speck) en appels. Maar als je iets verder kijkt dan dat dan ontdek je al gauw een grotere variatie. Boeren streekgerechten, gekruid met mediterrane charme, zo wordt de Zuid-Tiroolse regio omgeschreven.
In ieder gerecht of drankje proef je wel de zuidelijke invloed: een aperitief hier, lekkere antipasti daar, zelfgemaakte pasta en pizza. Maar een menukaart is niet compleet zonder een vleugje Oostenrijk. Denk aan klassieke knoedels met spinazie en apfelstrudel.
Een bijzondere mix en daardoor is Zuid-Tirol als regio zo leuk!
Mijn eetfestijn in Zuid-Tirol begon in Jenesien.
Hotel Zum Hirschen
Mijn eerste verblijf was bij Hotel Zum Hirschen in Jenesien. Het bijbehorende restaurant is lid van een coöperatie en alle restaurants die daarbij zijn aangesloten serveren authentieke Zuid-Tiroolse gerechten met lokale producten.
Wij aten:
- Een hartige strudel met kool, spek en kaassaus;
- Een klassieke soep met omeletreepjes;
- Boterzachte runderwang met polenta, heerlijke jus en paarse bloemkool;
- Passievruchtmousse met aardbei.
Met name de hartige strudel was een verrassing! Het gehele menu voelde ietwat winters aan maar het dessert friste de boel weer een beetje op.
Het restaurant beschikte overigens ook een tafel waar je diverse kazen vandaan kon halen. Ik vind kaas heerlijk, maar niet als toetje. Dit heb ik dan ook even aan me voorbij laten gaan.
Schlaneiderhof
Bij Schlaneiderhof huurden we onze mountainbikes voor een tocht door de bergen. Mocht je het leuk vinden dan kun je er echter ook overnachten én lekker eten. Wij streken er neer voor de lunch en ik koos voor Vitello Tonnato. Die was ongelofelijk lekker en werd geserveerd met een mandje brood.
Gloriette’s Guesthouse
Niet alle restaurants serveren typische boerengerechten. Bij Gloriette’s Guesthouse in Renon at ik een waanzinnig lekker drie-gangendiner. Wel de lokale producten maar met zó veel finesse en smaak.
- Gnocchi met lokale kruiden, lamsvlees en paddenstoeltjes;
- Hertenbiefstuk met kersen, pastinaakpuree en bosui
- Parfait van paardenbloem met peer, honingijs en limoen.
Het schijnt trouwens dat Zuid-Tirol stikt van de michelinrestaurants dus ook als je niet zo van de zware, boerengerechten bent kun je hier geweldig terecht.
Gasthaus Babsi
Hoewel we voornamelijk Oostenrijkse invloeden hebben gezien tot nu toe, kon ik Italië niet verlaten zonder een vers pastagerecht te eten. Dat deden we bij Gasthaus Babsi in Renon. Na een flinke hike ging deze penne met huisgemaakte bolognesesaus er heel goed in.
Fischbänke
Op de laatste avond van mijn tripje werd ik meegenomen naar het centrum van Bolzano. Hier zijn zowel de Oostenrijkse als de Italiaanse invloeden zéér merkbaar maar één ding hebben alle mensen gemeen: ze genieten van een goede aperitivo. Wij streken neer bij Fischbänke, een heel gezellig en bommetjevol terras. Er is geen plek om binnen te zitten en je moet de bediening vooral wenken maar de sfeer is geweldig.
Nussbaumer
En hoe kun je nu beter de reis afsluiten dan met een écht lekkere pizza. Nussbaumer schijnt een van de betere pizzarestaurants van Bolzano te zijn en na het eten van deze verrukkelijke burrata pizza kon ik me daar helemaal in vinden.
De cultuur van een bestemming wordt wat mij betreft altijd het best zichtbaar in de keuken en ik denk dat je aan dit overzicht wel kunt zien dat Zuid-Tirol écht een mix tussen Oostenrijk en Italië is. Hoe dan ook: lekker eten kun je er zéker!