OMF in Japan dag 4 & 5: Viewpoints

Ik kan gewoon niet geloven dat ik bij het schrijven van deze plog alweer halverwege ben. De tijd vliegt voorbij met die drukke dagschema’s en voor ik het weet zit ik alweer met mijn gat in Tokyo en vervolgens in het vliegtuig naar huis. Maar laten we vooral niet op de zaken vooruit lopen. In deze OMF in Japan laat ik je een paar prachtige uitzichten zien. Ook stap ik in de Japanse hogesnelheidstrein, de Shinkansen, om naar een zuidelijker plekje van Japan af te reizen. Ik zeg dag tegen Fukuoka en word verwelkomt in Kagoshima.

Gisteravond na het avondeten gisteren checkte ik in bij Nishitetsu Chroom, het tweede en laatste hotel in Fukuoka. Het lijkt bijna alsof ik gesponsord word, maar Nishitetsu verzorgt deze reis gewoon mijn slaapplekken. Onwijs fijn, de hotels zijn namelijk top gelegen. Waar Nishitetsu Grand Hotel echt middenin het commerciële Ten’jin lag en dus midden in het winkelgebied, ligt Nishitetsu Chroom op loopafstand van het Hakata Station. Heel fijn, vanaf hier vertrek ik vanmiddag namelijk naar Kagoshima.

Nishitetsu Chroom is nog niet zo oud zoals je ziet. Een roomtour kun je zien in de vlog straks.

Eerst even beginnen met een ontbijtje uiteraard. Ik heb het probleem dat ik niet zoveel kan eten ’s ochtends omdat ik nog vol zit van de avond ervoor. Of dit nou met het lekkere eten iedere avond te maken heeft of met het tijdsverschil met Nederland weet ik niet zo goed. Maar mocht je mijn ontbijtjes wat karig vinden: ik heb gewoon geen trek. Ik koos vandaag voor fruit, twee worstjes, een sandwich en een glas grapefruitjuice.

Al vroeg gingen we op pad, op naar Yanagibashi. De populairste versmarkt in Fukuoka. Hier kwamen we de chef tegen die gisteren mijn Fugu (kogelvis) bereidde en toevallig ook een driesterren sushichef. De uitnodiging voor zijn restaurant staat, mocht ik nog een keer terugkomen. Altijd fijn!

Op de versmarkt vind je van alles al voeren verse vis en groenten, zoals deze verse wasabi!, de boventoon.

Op de markt liep ik tegen deze gigántische aardbeien aan. Op de foto moeilijk te zien maar ze waren zo groot als mijn duim denk ik. Ze schijnen typerend te zijn voor Fukuoka en bovendien ook heel erg lekker, en dus nam ik een bakje mee. Conclusie? Lekker, maar niet zo goed als de Hollandse aardbeitjes hoor!

Natuurlijk moesten we een viewpoint opzoeken. Ik wil eigenlijk geen enkele stad verlaten zonder een viewpoint te hebben gezien; ik vind dat altijd zó indrukwekkend. We stonden bovenop Hakata Station vanwaar we dit spectaculaire uitzicht hadden. Ook fijn: het was gewoon 20 graden vandaag! HOERAAA, voor het eerst zonder jas dit jaar. En dan ook nog in Japan. Ik vond mezelf een mazzelaar op dat moment.

Op weg naar onze lunchplek liepen we door Canal City waar een ceremonie gaande was voor afgestudeerden. Da’s wel even andere koek dan bij ons in Nederland, zo met al die prachtige kimono’s.

Mijn afsluitende maaltijd in Fukuoka vond plaats bij Karonouron, één van de beste Ramen restaurants in Fukuoka. Ik vroeg de eigenaar of ik foto’s mocht maken van het restaurant en hij besloot daarop het restaurant, toen alle gasten weg waren, 5 minuten te sluiten zodat ik foto’s kon maken van een leeg restaurant. Man oh man. Volgens mijn gids moest ik maar wennen aan deze Japanse vorm van gastvrijheid.

En toen was het toch echt tijd om te gaan. Koffer mee, hop naar de Shinkansen. De hoge snelheidstrein van Japan die met enorme snelheid door het landschap raast. Ter vergelijking: met een normale trein duurt de reis van Fukuoka naar Kagoshima zo’n 4 uur. Met de Shinkansen was ik er binnen 1,5 uur. Nogal een verschil! En het was nog comfortabel ook. Zo fijn.

Het was na zevenen toen ik aankwam in mijn hotelkamer en HOLY SHIT, dit moet toch wel het tofste uitzicht ooit zijn? Het lijkt wel een schilderij, maar niets is minder waar. Ik slaap in het Solaria Nishitetsu Hotel. Op 4 minuten loopafstand van het Chuo trainstation in Kagoshima en met dit dus als uitzicht. Mits je de juiste kamer hebt. Love it.

En als klapper op de vuurpijl dineerden we hier. Kagoma Yatai Mura lijkt wel een permanent foodfestival. 25 foodstalletjes zijn hier gevestigd en overal kun je iets anders eten. Fantástisch. En geweldig lekker ook. Foodhemel, echt.

Typerend voor Kagoshima: het grote reuzenrad nabij het station. Ideaal ook als je de weg kwijt bent; het rad is van veraf te zien.

De volgende ochtend ging de wekker mooi op tijd. Tijd om Kagoshima te ontdekken! Helaas was het ontzéttend slecht weer al maakte mijn ontbijtje bij Solaria Nishitetsu veel goed. Super uitgebreid was het ontbijtbuffet! Van westerse tot Japanse en Chinese gerechten, vrijwel alles lag er.

Ik begon de eerste volle dag Kagoshima eigenlijk zoals ik mijn bezoek aan Fukuoka had afgesloten: met het opzoeken van een viewpoint. Helaas met een stuk minder mooi weer en zéker niet lentewaardig, maar dat mocht de pret niet drukken. Het uitzicht op de Sakurajima (de vulkaan) is echt prachtig.

Na het viewpoint namen we de ferry naar de Sakurajima. Onderweg werd het weer steeds slechter maar gelukkig werden we bij aankomst op het eiland getrakteerd op een heerlijk warm voetenbad. Door de grote hoeveelheid vulkanen in Japan heeft het land veel Onsen, natuurlijke warmtebaden. Op Sakurajima vind je het op twee na grootste voetenbad ter wereld en ik kan je vertellen dat het warme water extra fijn aanvoelt wanneer je nat bent geregend. Heerlijk was het om even hier te zitten.

We namen de bus naar boven die ons dichterbij de vulkaan bracht. De Sakurajima bestaat eigenlijk uit twee vulkanen al is alleen de zuidelijke nog actief. Vorig jaar waren er meer dan 1.100 erupties! Heel dichtbij de top konden we dan ook niet komen, maar het leverde alsnog prachtige plaatjes op. Het blijft een bijzonder natuurverschijnsel, zo’n vulkaan.

Na ons bezoekje aan Sakurajima bezocht ik het Museum of the Meji Restoration om meer te leren over de laatste burgeroorlog van Japan (die pas 130 jaar geleden is geëindigd!) en gingen we ijs eten! Zo op het eerste gezicht lijkt het een normale Sundae maar dit ijsje at ik bij Kurozu farm en is gemaakt met zwart azijn. Ja echt, softijs gemengd met azijn. Ik moest de eerste twee happen even wennen aan de smaak maar daarna vond ik het erg lekker. Het is heel fris en een beetje zuur. Ondanks de regen toch erg goed te doen.

We sloten de dag in Kagoshima af met een etentje bij Hachiman waar we Shabu Shabu aten. En nee, dat is in dit geval niet de naam van een restaurant. Meer hierover leg ik je uit in Foodie in Japan.

Nighty night!