2 jaar aan het studeren, hoe gaat het nu?

Ik roep hier op Ohmyfoodness wel vaker dat ik de tijd razendsnel vind gaan, maar nu ik dit artikel begin te schrijven ben ik helemaal flabbergasted.

Ik ben gewoon alweer twee jaar aan het studeren. TWEE JAAR! Er zijn momenten waarop het voelt alsof ik pas net ben begonnen maar op andere momenten voelt het ook alsof ik niets anders heb gedaan.

De laatste tijd kreeg ik steeds vaker de vraag over hoe het gaat met studeren, dus ik vond het tijd voor een update. Dat mag ook wel na zo’n 2-jaar mijlpaal, toch?

In januari 2021 begon ik met de studie Toegepaste Psychologie bij NTI en jeetje, wat is er in de tussentijd veel gebeurd én veranderd.

Toegepaste Psychologie bij NTI

Na jaren twijfelen besloot ik in januari 2021 de knoop door te hakken. Ik had zin in een nieuwe uitdaging, iets naast Ohmyfoodness, in iets dat me (meer) toekomstperspectief biedt.

Ik keek documentaires over beroepen, las talloze vacatures en deed diverse loopbaantests. Na een periode van 1,5 – 2 jaar stuitte ik op de opleiding Toegepaste Psychologie en JA, dat leek me écht leuk.

Het kostte nog een paar maanden wikken en wegen maar uiteindelijk hakte ik de knoop door. Als ik het niet leuk zou vinden of het studeren simpelweg niet te combineren zou zijn met mijn werk en gezin, dan zou ik dat dan wel weer zien.

Conclusie: beste beslissing óóit. Jeetje wat heb ik in de afgelopen jaren veel plezier gehaald uit het studeren. Veel meer dan ik ooit had gedacht!

Psychologie bij de Open Universiteit

Na een jaar bij NTI smaakte het vak psychologie naar meer. Véél meer. Ik had mijn HBO Propedeuse TP uiteindelijk behaald en tijdens mijn zoektocht naar een interessante studie kwam ik al eerder langs de Open Universiteit.

Ik had niet eerder gedacht dat ik zo op zou gaan in het studeren en het vak psychologie ook zo leuk zou vinden, dus de universiteit vond ik in eerste instantie iets te hoog gegrepen. Bovendien: een HBO opleiding had ik al afgerond op mijn 22e dus ik wist dat ik dat wel zou kunnen. Maar de universiteit, dat schrok toch wel een beetje af. Zeker op mijn 31e.

Uiteindelijk maakte ik tóch de overstap en inmiddels studeer ik ook alweer een jaar aan de universiteit. Vanuit huis want dat is het voordeel van de Open Universiteit: het is een volledige thuisstudie met mogelijkheid om thuis tentamens te doen. Ideaal voor mij om te combineren met gezin en werk dus.

Dankzij mijn eerste (niet relevante) HBO-opleiding en dankzij de Propedeuse Toegepaste Psychologie heb ik de nodige vrijstellingen gekregen. Fijn, al dat eerdere studeren is dus niet voor niets geweest!

Wat een geweldig studiejaar was het. De verdieping die de universiteit ten opzichte van een HBO-opleiding biedt vind ik mateloos interessant. Neemt niet weg dat het af en toe inhoudelijk een flinke uitdaging is, maar daar kun je alleen maar beter van worden – toch?

In dit artikel leg ik je alles uit over de verschillen tussen een HBO thuisstudie en die aan de Open Universiteit.

Wekelijks studeren: hoe dan?

Twee jaar studeren betekent ook dat ik alweer twee jaar aan het jongleren ben. Ik noem het altijd jongleren in plaats van ballen hoog houden want waar de ene bal op het ene moment meer focus nodig heeft en omhoog gaat, gaat de ander automatisch iets omlaag.

Ik heb al eerder uitgebreid geschreven over mijn planningsmethode en nog altijd ziet mijn weekplanning er min of meer hetzelfde uit:

• ik werk op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag
• op woensdag ben ik vrij, dan is mijn ‘mamadag’; evenals het volledige weekend
• op maandag-, woensdag- en vrijdagavond studeer ik

Door wekelijks min of meer hetzelfde schema aan te houden plan ik automatisch al niets in op mijn werk- en studiemomenten. Die geblokte uren in mijn agenda zijn ook daadwerkelijk voor werk en studie bedoelt.

Een thuisstudie kunnen combineren met een baan en gezin kan wat mij betreft ook alleen maar als je gestructureerd kunt werken en evenveel commitment hebt aan precies die drie dingen.

Op het moment dat ik werk belangrijker vind dan studie zeg ik sneller ‘nee’ tegen een avondje studeren. Doe je dit te vaak, dán ga je achter de feiten aanlopen.

Commitment dus. Planning skills én discipline. Dat is wat mij betreft een succesvolle mix van kwaliteiten.

Het enige moment dat ik echt afwijk van mijn weekplanning is op het moment dat er een tentamen is ingepland. Twee weken voorafgaand aan mijn tentamen start de leermarathon zoals ik het ben ga noemen. In feite komt dat neer op iedere avond de boeken in. En ja, dat is pittig en ik lig er na die twee weken ook zéker even een paar dagen af, maar het gevoel als een tentamen is gehaald maakt alles goed.

Toekomstplannen

Als mensen aan me vragen hoelang ik nog moet studeren denken ze vaak aan een paar maanden, hooguit een jaar. Er wordt gauw voorbij gegaan aan het feit dat de studie die ik doe, ondanks dat het een thuisstudie is, wel gewoon een volwaardige studie is.

Dat betekent dat ook ik gewoon de Propedeuse fase moet doorlopen, gevolgd door de Postpropedeuse en daarna zelfs nog een Master. In theorie zou de complete Bacheloropleiding 6-7 jaar in beslag nemen, maar door de vrijstellingen die ik heb verwacht ik er over een jaar of 4 klaar mee te zijn. Dan ben ik 36.

De Masteropleiding duurt ook nog eens 2 jaar, maar zover denk ik eigenlijk nog niet vooruit.

Eerst maar eens zien dat ik de Bacheloropleiding kan behalen. Het belangrijkste vind ik in ieder geval dat ik de komende jaren nog net zoveel plezier kan beleven aan het studeren als ik nu doe. En dat het allemaal goed te combineren blijft. Die doelstelling is me veel meer waard dan het behalen van een papiertje.

Kortom: na twee jaar studeren gaat het nog steeds goed, vind ik het nog altijd leuk en hoop ik de komende jaren nog lekker zo door te gaan!