OMF… krijgt een baby! #15 | Vluchttas, babyshower en ziekenhuis

Het is alweer twee weken geleden sinds de laatste zwangerschapsupdate, tijd voor een nieuwe dus! In de video van vandaag laat ik je de (voorlopige) inhoud van onze vluchttas zien. Ik ben heel benieuwd wanneer deze uiteindelijk nodig gaat staan, maar beter staat hij alvast klaar. Omdat er in de afgelopen weken véél is gebeurd neem ik je onder de video in tekst mee naar een aantal hoogtepunten. Zo werd ik twee weken geleden verrast met een surprise babyshower en bracht ik vorige week een paar uur in het ziekenhuis door voor extra controles.

Klik hier als je de video niet kunt zien

Vluchttas

Ja, de inhoud van de vluchttas dus. Het is een beste tas zoals je kunt zien maar in verband met de GBS/Streptokokken B bevallen wij sowieso in het ziekenhuis en verblijven we daar ook nog sowieso 24-48 uur. Het inpakken van die ‘vluchttas’ voelt dus ook meer als pakken voor een weekendje weg omdat ik zeker weet dat we de tas nodig gaan hebben. Al een paar weken heb ik een lijstje van items in Wunderlist staan maar het kan maar zo zijn dat mijn zwangerschapsbrein een aantal dingen is vergeten of dat jullie tips hebben voor items die ik écht mee moet nemen. Mocht dit zo zijn: let me know!

Babyshower

Precies twee weken geleden werd ik verrast met een babyshower! Ik had de hele week al zo’n vaag vermoeden dat mijn zaterdagmiddag niet zou gaan lopen zoals ‘ie moest verlopen. Er stond een shopsessie met mama gepland maar mijn moeder en ik winkelen nóóit op zaterdagmiddag, dat vond ik dus al vrij dubieus. Daarnaast vond ik dat Tim zich vrij geheimzinnig gedroeg en tja, ik vertrouwde het allemaal niet zo. Uiteindelijk reden mam en ik dan ook niet naar de stad maar naar het huis van mijn schoonmoeder waar al mijn vriendinnen op mij stonden te wachten. ZO leuk!

Iedereen had iets lekkers gemaakt en meegenomen, baby en ik zijn ontzettend verwend met cadeautjes, het huis was versierd en verder was het gewoon een onwijs gezellige middag. Geen spelletjes, geen gipsbuiken maken (ik houd echt niet van dit soort dingen) maar gewoon de hele middag kletsen en lekker eten. Waanzinnig leuk, ik voelde me zó jarig. Het voelde als Kerst en een verjaardag in één maar dan op een doodnormale zaterdagmiddag.

Liefde voor mijn vrienden, familie en de liefste papa to be die dit al sinds november (toen de voorbereidingen voor de babyshower startten) verborgen wist te houden <3

Ziekenhuis

In Week van OMF heb je het onlangs al kunnen lezen maar vorige week bracht ik een paar uurtjes in het ziekenhuis door voor extra onderzoeken. Ik was net ziek geweest (griepje) en werd al een paar dagen iedere ochtend wakker met menstruatie-achtige krampen. Ook voelde ik de baby wat minder dan voorheen, had het idee dat hij minder vaak en minder lang actief was dan ik van hem was gewend. Dat in combinatie met het feit dat de meest recente controle bij de verloskundige liet zien dat mijn bloeddruk iets was verhoogd, zorgde er toch voor dat ik de verloskundige even belde. Gelukkig kon ik gelijk die middag langskomen met een urine sample. Uit het onderzoek is gebleken dat mijn bloeddruk weer keurig netjes was gedaald (YES!) en dat er geen eiwitten te zien waren in mijn urine (ook YES!). Vanwege de verminderde activiteit van de baby werd ik toch even doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hier kregen we een extra echo (sinds week 20 hebben we geen echo meer gehad en de eerste volgende is pas rond 35/36 weken – best een lange tijd!) waarop eigenlijk al te zien was dat ukkie het hartstikke goed deed. Hij beweegt nog steeds hartstikke veel maar heeft simpelweg minder ruimte om grootste bewegingen te maken. Daarnaast is meneer ook al een stukje ingedaald (verklaart ook de menstruatiekrampen) waardoor hij geen koprollen meer kan maken maar alleen kan ’tollen’. Voor de zekerheid werd ik nog 20 minuten op de CTG aangesloten om de hartactiviteit en de bewegingen van de baby te controleren maar ook dat was helemaal in orde. Tot nu toe doet onze kleine man het dus nog hartstikke goed en keurig volgens het boekje. Heel fijn dat artsen en ziekenhuizen zo snel schakelen op het moment dat je (al wat langer) in verwachting bent!

Ik hoor de laatste weken veelvuldig om me heen dat de laatste loodjes het zwaarst zijn maar ik heb nog niet écht het idee dat ik aan mijn laatste loodjes ben begonnen. Ja, de vermoeidheid slaat wel weer heel hard toe en ja, de nachten worden ook zeker minder comfortabel en minder rustig maar ik voel me eigenlijk nog heel erg goed. Ik begin te wennen aan de mindere uren slaap, ik kan nog steeds twee keer in de week naar CrossFit, merk dat ik daarvan herstel binnen een dag en heb nog helemaal niet zoveel last van banden- of bekkenpijnen. Mijn buik staat strak, ik voel me af en toe (te) vol en kijk heel erg uit naar de bevalling en de tijd erna maar ik ben er nog niet klaar mee. Gelukkig maar, ik moet natuurlijk ook nog een aantal weken!

Aankomende week staat er nog een controle met de verloskundige op de planning. Hoogstwaarschijnlijk de laatste want als het goed is word ik dan overgedragen aan de gynaecoloog. Vanaf dat moment word ik iedere week gecontroleerd in het ziekenhuis. Ik ben heel benieuwd naar die afspraak en hoe zij de bevalling voor zich zien in verband met de GBS/Streptokokken B.

Verder werk ik nog een paar dagen aankomende week en dan kan mijn verlof écht beginnen. De vluchttas staat voor een groot deel klaar zoals je gezien hebt, de eerste wasjes zijn gedraaid, ons bedmatras is beschermd en dit weekend plaatsen we ook de steun voor de maxi-cosi in de auto. Heel gek om bezig te zijn met de afrondende dingen die een paar weken geleden nog zó ver weg leken.

Tot volgende week! x