Het is vandaag precies 8 weken geleden dat ik mijn eerste ‘Eten met PDS‘ artikel deelde. De reden dat ik het stuk schreef was vooral omdat ik de laatste tijd zoveel dingen voorbij zag komen over het prikkelbare darmsyndroom en ik zelf weer in een ontzettend nare periode zat wat betreft buikpijnen, krampen, wc-bezoekjes etc. Nóóit had ik gedacht dat ik zoveel reacties zou krijgen. Op de blog, op social media – het artikel ontplofte echt en ik kreeg vooral heel veel bijval. PDS is één van de meest, misschien wel de meest, voorkomende darmaandoeningen bij vrouwen en dat heb ik gemerkt.
Aan het einde van het stuk gaf ik aan dat ik de komende periode wilde proberen om plantaardig te eten, vooral om te kijken wat dit voor me zou doen. We zijn inmiddels 8 weken verder, tijd voor een update!
Onbegrip
Allereerst wil ik nog even terugkijken op jullie reacties want ik ben best wel geschrokken van de hoeveelheid vrouwen die aangaf op zoveel onbegrip te stuiten rondom PDS. Deels kan ik het me voorstellen, maar deels ook totaal niet. Ik ‘worstel’ zelf al 15 jaar met PDS en het hebben van buikpijn, de frequente wc-bezoekjes en alle andere ongemakken horen gewoon bij mij. Mijn familie weet het, mijn vrienden weten het, Tim weet het… Als ik tegen Tim zeg dat ik buikpijn heb weet hij direct hoe laat het is. Hij weet dat ik me vervolgens maar zo een half uur kan opsluiten op het toilet, dat ‘ie me een beetje met rust moet laten. We vragen ons dan ook eigenlijk altijd samen af waar het door kan komen.
Echter snap ik ook dat er verwarring staat bij mensen die er totaal niet mee te maken hebben. Het is ook gek dat je zo naar kunt worden van normaal eten. Het is ook een beetje vreemd dat je standaard opgeblazen als een ballon de auto of het vliegtuig uitstapt na een lange reis. Maar onbegrip vind ik heel bizar. Zeker als je raar aangekeken wordt omdat je ervoor kiest bepaalde voedingsmiddelen niet te eten omdat je er simpelweg naar van wordt. Tim wordt toch ook niet vreemd aangekeken als hij geen noten bij z’n eten wenst omdat hij een notenallergie heeft? Waarom zou het bij mij dan raar zijn als ik vraag om soja- of amandelmelk in plaats van koemelk omdat ik koemelk niet goed kan verwerken?
Ik denk dat het te maken heeft met de hele intolerantie hype. De mens is nogal makkelijk te beïnvloeden en zodra we ergens lezen dat bijvoorbeeld gluten niet goed voor je zijn, zijn we al gauw geneigd deze uit ons voedingspatroon te verbannen. Je wordt al gauw gezien als een ‘intolerantie gekkie’ als jij bewust bepaalde voedingsmiddelen skipt omdat het simpelweg beter voor je is. Wat een verrotte maatschappij soms.
Tips van jullie
Naar aanleiding van mijn stuk kwamen er ook héél veel tips binnen. Super lief, maar tegelijkertijd ook lastig. Zoals ik al eerder aangaf uit PDS zich bij iedereen op een andere manier. Zo heb ik onwijs vaak de vraag gekregen of ik wellicht geen coeliakie heb of dat ik wellicht het FODMAP dieet tóch nog eens een kans zou moeten geven. Beide niet op mij van toepassing.
Daarmee komen we ook direct bij het vervelende van PDS: je weet het simpelweg niet. Het is een kwestie van tijd (lees: soms wel járen, ik weet het na 15 jaar klaarblijkelijk nog niet allemaal) voordat je erachter komt wat je wel en niet kunt eten. En daarom vind ik het schrijven van deze stukken ook best lastig. Want wat voor mij werkt, hoeft voor jou totaal niet te werken. Ik kan je hoogstens wat herkenning bieden.
Plantaardig eten
Na het FODMAP dieet geprobeerd te hebben, diverse voedingsmiddelen te elimineren, extra vezels te nemen etc. besloot ik 8 weken geleden uit pure wanhoop maar eens te kijken naar een plantaardig voedingspatroon. Niet per se een keuze waar ik 100% achter stond want ik ben gek op kaas, vlees en andere dierlijke producten, maar omdat ik van de krampen af en toe niet meer wist waar ik het zoeken moest moest ik iets. Even voor de duidelijkheid: wanneer ik over ‘geen dierlijke producten’ spreek bedoel ik voornamelijk de producten die voortkomen uit vee en kippen. Vis, schaal- en schelpdieren heb ik wel gewoon gegeten!
Ik ben vrij rigoureus gestopt met alles. In de eerste twee weken heb ik geen enkel dierlijk product aangeraakt. Niets waar melk in verwerkt zat, geen eieren, geen kaas en geen vlees. Ik vind het nog steeds bizar om dit te zeggen en vooral ook om het te beseffen maar het ging ZO goed ineens. Je moet je even voorstellen dat ik kwam van dagelijkse buikpijnen, krampaanvallen, constante diarree en uren doorbrengen op de wc. Ineens leek het alsof er een resetknop was ingedrukt. Ik had geen buikpijn meer, geen opgeblazen buik, kon prima naar de wc, maar niet te vaak en te lang.
Omdat ik zoveel producten in een keer meed besloot ik langzamerhand weer wat meer te gaan eten om te kijken wat het met mijn gesteldheid zou doen. Af en toe een stukje kaas, wat chocolade, een beetje ijs… In 8 weken tijd ben ik erachter gekomen dat vlees en melkproducten de allergrootste boosdoeners zijn. In de afgelopen 8 weken zijn de keren dat ik vlees heb gegeten op 1 hand te tellen en dat zijn ook precies de aantal keren dat ik met kramp in mijn buik heb rondgelopen. Ook eieren zijn niet heel bevordelijk en producten als room, slagroom, crème fraîche en roomijs kan ik ook maar beter laten staan. Kaas gaat, mits in niet al te grote hoeveelheden en op chocolade doe ik het (HALLELUJAH!) ook nog prima.
Bizar toch eigenlijk? Ik had nooit maar dan ook nooit gedacht dat het laten staan van vlees zo’n grote impact zou hebben.
Hoe nu verder?
Ik moet eerlijk zeggen dat het echt een makkie was om vlees en andere dierlijke producten te laten staan de afgelopen acht weken. Nu gaat dat ook wel een beetje vanzelf hoor. Het is makkelijker om iets te laten staan omdat je er ziek van wordt dan wanneer je jezelf oplegt dat je iets niet mag eten.
Voorlopig ga ik dus lekker op deze tour verder. Ik eet grotendeels vegetarisch, vegan waar het kan en maak zo af en toe een uitzondering als ik dat het waard vind. In restaurants gaan mijn ogen direct naar de vis- en vegetarische gerechten en het verbaasd me nog steeds hoe makkelijk dit me af gaat.
Hoewel het natuurlijk niet fijn is dat mijn lijstje met ‘verboden producten’ steeds langer wordt, voelt het wel prettig dat ik weer een beetje grip op de situatie heb, dat ik weer een beetje invloed kan uitoefenen op hoe ik me voel. Zo geniet ik (weer) meer van eten.
Mocht jij nou (nog steeds) zoekende zijn naar wat je wel en niet kunt verdragen met PDS? Wellicht helpen de comments onder dit artikel of onder deze Facebookpost je een beetje op weg.
Wat mij heel erg heeft geholpen is de bioresonantie therapeut. Zij kan precies (maar dan ook echt precies) zien waar je lichaam op reageert en heeft me voor de meeste dingen kunnen behandelen. Nu laat ik alleen nog koemelk staan. Het was echt een verademing na het hele “zoek het maar uit” en fodmap (wat bij mij het tegengestelde effect had) gebeuren vanuit de huisarts. Ik kan het iedereen aanraden! Ik hoop dat iemand hier wat aan heeft, want blijven zoeken naar wat wel en niet kan is gewoon niet leuk.
Daar heb ik echt nog nooit van gehoord! Maar hij/zij kijkt dus per voedingsgroep waar je sterk op reageert? Er wordt momenteel wel (bloed)onderzoek gedaan naar coeliakie bij me, maar verwacht daar eigenlijk niet veel van. Ben al heel blij dat ik zelf weer een stapje verder ben gekomen.
Deels door dezelfde reden eet ik ook bijna geen vlees meer. Het scheelt inderdaad enorm en ik lijk nu aan het eind van de dag niet meer 9 maanden zwanger, haha! Melk- en melkproducten mijd ik al langer, dat verdraagt mijn lijf helemaal niet. Ik haal nu veel inspiratie uit de Deliciously Ella boeken, zij is (ook) vanwege ziekte plantaardig gaan eten. Misschien een tip!
Och, die opgeblazen buik altijd aan het einde van de dag he… Ik heb het vooral in de ochtend! Als ik dan vlees(producten) heb gegeten de avond van te voren sta ik zwanger op. Bleh.
Wat fijn dat je toch het een en ander hebt ondekt! Is er nog wat uit je bloedonderzoek gekomen eigenlijk?
Er zijn twee onderzoeken gedaan waarvan er eentje nog loopt. Uit de eerste is niets gekomen, bij de tweede testen ze op coeliakie. Duurt nog even voordat ik daar de uitslag van krijg, maar ik verwacht daar zelf niet veel van :)
In iig goed om het ea uit te kunnen sluiten in je zoektocht ;)
Na een hele lange zoektocht uiteindelijk bij een internist uitgekomen die me wel geloofde. Na een darmonderzoek bleek ik enkele lichte ontstekingen te hebben in de darmen en ook zij sprak van PDS. Zij zei toen onmiddellijk dat ik voorzichtig moest zijn met lactose en een te grote consumptie van vlees. Ik heb haar raad braaf opgevolgd en ik heb sindsdien nog nauwelijks last!
Erg he dat je zo van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Gelukkig zijn ze tegenwoordig wel sneller met de diagnose stellen en kun je er daadwerkelijk wat aan gaan doen. ‘Vroeger’ (10 – 15 jaar geleden) was er nog zó weinig over bekend. Fijn dat het bij jou nu beter gaat!
Ik reageer nooit…. nu wel. Ik heb al sibds de middelbare school PDS. Nu heb ik 2 jaar geleden een gastric bypass ondergaan. Ern bijwerking is dat je ontzettend last van winderigheid krijgt en stinkende ontlasting, door de bypass werd er gezegd. Daar had ik steeds meer last van. Tijdens onze zomervakantie kreeg ik diarree en die stopte pas na het nemen van diarreeremmers. Daarna werd de stinkende winderigheid nog erger. Ik heb gezocht op de combinatie gastric bypass en winderigheid. Ik kwam erachter dat wanneer je ook al last hebt van PDS, de kans heel groot is, dat je lactose intolerantie hebt (ontwikkeld). Ik ben nu sinds ruim een maand lactosevrij aan het eten. En ik heb geen last meer van winderigheid en stinkende ontlasting! Wat een verademing. Omdat ik MS heb, slaap ik nogal veel en ook na het middageten. Eerst lag ik dan vaak te creperen van de buikpijn. Nu niet meer! Ik kreeg vam de diëtiste wel te horen dat als je eenmaal lactosevrij gaat eten en drinken, je niet meer terug kunt. Helaas, maar ik heb het er zeker weten voor over.
Pff, daar zit je ook niet op te wachten – al die bijwerkingen na zo’n heftige operatie. Wat fijn dat het nu een stuk beter gaat, lactose is bij mij inderdaad ook drama. Ik heb het niet helemaal afgeschaft, inderdaad omdat je helemaal niet meer terug kunt, maar probeer het wel zoveel mogelijk te beperken.
Ik reageer ook beter zonder vlees. Al eet ik het nog af en toe en dan begint de elende weer. Ik kan wel gevogelte en vis eten. En ik pak alles zoveel mogelijk lactosevrij. De lijst is ook al lang bij mij en word alleen maar langer wat ik niet mag eten. Het is waar wat je zegt het gaat toch makkelijk als je weet dat je er ziek van word. Het fodmap dieet heeft mij wel erg geholpen te ontdekken waar ik precies op reageer en wat niet. Maar dat is persoonlijk voor iedereen wat hij of zij wil natuurlijk. Veel liefs
Enerzijds héél naar dat de lijst steeds langer wordt maar inderdaad: het is makkelijker om dingen te laten staan als je weet dat je er ziek van wordt. Het is alleen maar fijn om te weten waar je slecht op reageert uiteindelijk!
Hoi.Zijn er tips om van een super opgeblazen buik af te komen? Het is zo niet leuk om telkens uit te leggen dat ik pds heb en niet in verwachting ben of zoveel ben aangekomen. Ik ben er vaker radeloos van. Groetjes
Wat fijn dat het zo goed bevalt! Vooral omdat je zo’n vleesliefhebber bent.
Hoi hoi, wat fijn om te lezen dat zoveel meer mensen last hebben van PDS en soms ook van onbegrip vanuit de omgeving. Ik ben momenteel erg aan het zoeken maar de juiste voeding. Eet al jaren glutenvrij en dat helpt een heel stuk. Maar toch (met periodes) eeg last van opgeblazen buil, krampen en hevige diarree.
Door hier mee te lezen een hoop ideeen opgedaan qua voeding. Misschien eens vegetarisch of fodmap uitproberen… wie weet werkt het voor mij ook wel. Bedankt!
Fijn om te horen dat het voor jou zo goed werkt! Ik merk zelf dat ik juist reageer op granen (ik heb geen idee of het toch een soort glutensensitiviteit is of dat ik niet tegen tarwe kan of iets anders?). Het is inderdaad lang zoeken, maar om een dieet te vinden waar je wel goed tegen kan is het zeker wel waard. Denk jij ook last te hebben van gluten/tarwe, gezien je coeliakie test? Ik ga denk ik ook maar eens proberen om het vlees te laten staan!
Nee, ik denk zelf niet dat ik er last van hebt maar gezien mijn ‘geschiedenis met PDS’ vond de arts dat het op zijn minst een keer getest moest worden. Vandaar :) Maar het zou heel goed kunnen dat je er last van hebt als je zo heftig reageert! Coeliakie wordt onderzocht d.m.v. bloedonderzoek dus het is makkelijk te testen.
Het is inderdaad bizar hoe je lichaam daar op kan reageren! Ik probeer ook al tijden achter te komen waar het bij mij nu precies aan ligt, dat ik elke dag het kantoor verlaat met een hele opgeblazen en pijnlijke buik terwijl ik met 4-5x in de week sporten en gezond eten toch niet ongezond leef. Ik heb toevallig dit weekend met mijn vriend afgesproken dat we het plantaardige eten een kans gaan geven en ik ben me toevallig nu aan het inlezen. Fijn artikel, motiveert me nog meer om het te gaan proberen.
Ik eet sinds twee jaar ook geen vlees meer vanwege mijn PDS. Na één week merkte ik al verschil. Ik heb nog steeds wel af en toe buikkrampen en dagelijks nog wel hele lichte buikpijn maar niet meer zo erg als 2 jaar terug. 2 jaar geleden kon ik soms bijna niet lopen van de pijn.
Ik vind je berichten echt top. Ga zo door :)
Wat een herkenbaar verhaal! Fodmap deed helemaal niks voor mij.
Ik word er eerlijk gezegd wel heel enthousiast van om dit ook eens te gaan proberen. Enige nadeel voor mij is dat ik ook niet altijd heel goed tegen vis kan, denk aan kibbeling. Heb jij dit dan toevallig ook? En wat voor vis eet je dan wel vooral?
Snap dat heel persoonsgebonden is hoor, maar wie weet kunnen we elkaar nog een beetje helpen :)
Ik denk dat het bij kibbeling meer ligt aan het frituren en het vette korstje dan aan de vis zelf. Ik kan zelf ook niet zo goed tegen vette hap namelijk. Heb je met verse vis ook last?
Vettig eten vermijd ik ook. En sinaasappelen. Maakt het heel erg.
Zo fijn om herkenbare verhalen te lezen! Fodmap vond ik ook verschrikkelijk, al heb ik het niet onder begeleiding gedaan. Het blijft elke keer zoeken naar wat wel en niet werkt. Ik heb zelf ook veel baat bij een plantaardig voedingspatroon, maar ik mis soms weleens een stukje vlees, kaas of eieren. En niet perse omdat ik het zo lekker vind (behalve kaas) maar vooral omdat ik peulvruchten niet zo goed verdraag. Iemand tips waar ik mijn eiwitten nu het beste vandaan kan halen?
En ik krijg last wanneer en o geacht wat ik eet. Van vlees heb ik minder last, maar ik ga dan wel minder goed naar het toilet. En van vis geen problemen, van kaas en melk afwisselende. Van kefir moet ik vrijwel altijd naar het toilet en eigenlijk zoals normaal, maar de krampen zelf zijn wel ondragelijk en dwingen me dan toch te gaan en niet uit te stellen . Ik krijg vooral krampen wanneer ik tijdje stilgezeten heb of na slapen of tijdens en is verdomd irritant. Vroeger kreeg ik ze eerder van het stilzitten alleen en hielp neerliggen. Nu helpt het enkel als ik er iets warm ooleg en de juiste positie behoudt. Wist je dat darmklachten altijd lijkt let chronische eczeem en spierpijn en gewrichtspijnen? Ik heb vooral eczeem kwalen en vreemd genoeg komen die op wanneer mijn darmen rustig zijn. Zijn mijn darmen onrustig, dan blijft de uitslag miniem. Hoe is dat mogelijk, vraag ik me verdomd af? Is het het verwerken dat altijd niet lukt bij een van de 2 dan?