Hoewel de persreis naar Gambia vorige maand al voldoende indruk op mij heeft achtergelaten als eerste Afrika-ervaring, was er één ding dat mij heeft doen beseffen dat er soms maar kleine dingen nodig zijn om iets mooier te maken: Het Wide Open Walls project. En daar wil ik jullie vandaag graag iets meer over vertellen én laten zien.
Het Wide Open Walls project ontstond jaren geleden dankzij een samenwerking tussen Lawrence Williams, eigenaar van de Mandina Lodges en het Makasuto Forest, en lokale kunstenaar Njogu Toray. Jaren lang produceerden zij de meest mooie schilderingen op groot canvas onder de naam Bushdwellers, maar dat Lawrence een grotere ambitie had bleek al snel. Zijn doel: het promoten van Gambia als een bestemming maar tegelijkertijd ook een project aangaan dat zowel creatief als functioneel kon zijn. De basis van het idee uitte zich in het beschilderen van gebouwen in het dorpje Kubuneh in de regio Ballabu. Kubuneh moest een ‘levend kunstwerk’ worden.
In 2009 sprak Lawrence met de een van ’s werelds meest bekende street artists Eelus over zijn ideeën en ineens was daar het Wide Open Walls project. In oktober van 2010 kwamen acht van ’s werelds meest bekende artiesten naar Gambia om daar diverse gebouwen te voorzien van de meest kleurrijke en prachtige tekeningen. Afbeeldingen die op een bijzondere manier passen bij de omgeving maar die vooral ook de lokale bevolking hebben geïnspireerd om zelf aan de slag te gaan. En niet te vergeten: het project zorgt ervoor dat toeristen de dorpjes aan doen om van de kunstwerken te genieten.
Beeld zegt met kunst altijd veel meer dan woorden, dus zie hieronder een video van het Wide Open Walls project en diverse foto’s die ik zelf heb geschoten. Is het niet prachtig?
Wat een leuk project. Lijkt me erg leuk om daar een keer heen te gaan om het allemaal te bekijken
Zo mooi!
Mooi project!
Wat gaaf!
Het is heel leuk, mooie beschilderingen maar ook de natuur en de mensen.
Dankzij jouw blog heb ik dit prachtig project ook gaan bekijken!!!
Bedankt daarvoor!
Was wel een zoektocht, ;-), mijn schoonfamilie kende het totaal niet.
Uiteindelijk, wij richting Kubuneh gereden en het daar ergens aan een kereltje van een jaar of 13 gevraagd, die is dan met ons meegereden en heeft ons de verschillende dorpjes waar dit project is getoond. Prachtige foto’s gemaakt en mijn ogen uitgekeken. Want hoe mooi de muurschilderingen waren hoe arm ook de dorpjes waren. De kinderen die de toubab nariepen gaven we graag wa snoepjes of een paar dalasi om iets te gaan kopen. ;-)
Wat wil ik graag terug…
Wat gaaf dat je er bent geweest! Mooi is het he?