Een klein groot nieuwtje!

Zo, drop ik daar even een klein (groot misschien?) bommetje of niet? Aan de featured image heb je het vast al kunnen zien maar inderdaad ik ben weer zwanger! Tim en ik verwachten onze tweede kleine gup in november van dit jaar en aangezien ik het een behoorlijke poos voor jullie verborgen heb gehouden, we zijn het eerste trimester al voorbij, leek het me wel zo leuk om jullie in deze aankondiging direct even iets te vertellen over de afgelopen weken.

Willen jullie nog een tweede kindje?

By far één van de meest gestelde vragen die mij gesteld is sinds Vic is geboren: willen we er nog één? Wij zijn niet van die ouders geweest die direct na de geboorte van nummer #1 hebben geroepen dat het oh-zo fantastisch is dat we direct wel een tweede zouden willen. Altijd hebben we gezegd dat we, als er ooit een tweede zou komen, wilden wachten tot Vic iets ouders zou zijn, iets zelfstandiger. Begin dit jaar hakten we de knoop door, 2019 mocht wel het jaar zijn waarin we weer in verwachting zouden zijn. En toen ging het allemaal een stúk sneller dan we hadden verwacht. We waren nog niet goed en wel begonnen en het was al raak, oeps! Was best even schakelen voor ons hoor. We wilden dan wel weer zwanger zijn dit jaar, maar dat de tweede zich al daadwerkelijk zou aandoen dit jaar hadden we niet verwacht. Maar hé, hartstikke welkom natuurlijk – alleen iets eerder dan verwacht.

Dus ja, met Kerst schuiven we al een extra stoel bij en we gaan het jaar uit als gezin van vier, bi-zar.

Het eerste trimester

Ik ben inmiddels dus al behoorlijk wat weken zwanger en ik houd het dan ook al best wel lang geheim. We wilden deze tweede zwangerschap graag eerst als gezin beleven en het bewust nog niet out in the open gooien. Familie en vrienden zijn natuurlijk allang op de hoogte, maar nu is het dan ook tijd om het jullie te vertellen. En dat kán ook niet anders want jeetje, je kunt er echt niet meer omheen hoor. De belly is al behoorlijk zichtbaar! En die heb ik behoorlijk moeten verbloemen met wijde kleding tijdens het opnemen van mijn kookvideo’s de afgelopen maanden. Haha!

Zwangerschapskwaaltjes
Naast het feit dat ik al veel sneller een buik krijg, is deze tweede zwangerschap tot nu toe sowieso heel anders geweest dan mijn zwangerschap van Vic. Waar ik bij Vic echt de echo’s nodig had om te beseffen dat er een kindje in mij groeide, heb ik me nu vanaf moment één eigenlijk op en top zwanger gevoeld. En dat was helemaal niet zo fijn als het klinkt. In plaats van ochtendmisselijkheid ben ik wekenlang iedere dag, de héle dag kotsmisselijk geweest. Tijdens het filmen van kookvideo’s heb ik regelmatig even moeten pauzeren en weg moeten lopen van de kookplaat want man, al die etensluchtjes – niet grappig.

Ook ben ik extreem vermoeid geweest tijdens het eerste trimester. Zo extreem dat ik vrijwel iedere dag om 12.00u al niet meer vooruit te branden was en rustig om 20.00u al in bed lag ’s avonds. Deze vermoeidheid viel me wel een beetje, moet ik toegeven. Ik geloof altijd graag dat ik een machine ben die alsmaar doordendert maar nu moest ik echt pas op de plaats doen. Een drukke peuter in huis hebben werkt dan niet altijd even bevordelijk, maar dat zag ik dan maar als een uitdaging.

Inmiddels gaat het gelukkig een stuk beter! De misselijkheid is zo goed als weg en ik ben een stuk energieker dan ik de afgelopen weken was. Ik voel me weer een stuk meer mezelf en dat is fijn!

WW
Mijn zwangerschap is ook de reden dat ik gestopt ben met WW (het nieuwe Weight Watchers). Ik heb de ongelofelijke mazzel gehad een prachtige samenwerking met ze op te tuigen en hopelijk zetten we deze voort na mijn bevalling, hoera zwangerschapskilo’s, maar afvallen als je zwanger bent is simpelweg geen optie en dus was ik genoodzaakt het programma te pauzeren. Jammer, want ik was echt lekker bezig, maar het is natuurlijk wel voor een heel goed doel. Het moeten stoppen met WW is ook de reden geweest dat jullie bij de afgelopen eetoverzichten geen SmartPoints meer vermeld hebben zien staan en ik in mijn Instagram Stories minder WW-gerelateerde posts heb geplaatst. De vlog van afgelopen dinsdag is voorlopig ook de laatste uiting geweest voor mijn WW-samenwerking. Uiteraard mogen jullie me de rest van het jaar natuurlijk wel vragen stellen over het programma!

#teamroze of #teamblauw

De volgende vraag is natuurlijk of we al weten welk geslacht ons kindje heeft en daar kan ik kort op antwoorden: nog niet! Aankomende week staat de echo gepland waarin we het geslacht, hopelijk, gaan zien. Ik ben wel heel benieuwd natuurlijk: ben jij #teamroze of #teamblauw?

Zwangerschaps- & baby-updates

Tijdens de zwangerschap van Vic heb ik regelmatig video’s gemaakt waarin ik jullie bijpraatte over mijn zwangerschap. Ik heb er bewust voor gekozen omdat dat deze keer niet te doen. Uiteraard zal ik jullie in Week van OMF en op Instagram vaak zat meenemen in mijn zwangerschap, maar ik vind het ook prettig om het allemaal iets meer privé te houden, om niet ieder wissewasje vast te leggen. Bovendien heb ik simpelweg ook echt geen tijd om iedere week een zwangerschapsupdate te filmen. In tegenstelling tot de vijf dagen die ik nog tijdens de zwangerschap van Vic werkte, heb ik nu nog maar drie werkdagen en in die dagen moet ik ook mijn zwangerschapsverlof voorbereiden. Tel alles bij elkaar op en je komt al gauw tot de conclusie dat het simpelweg onmogelijk is om extra video’s te filmen. Dus helaas, die video’s gaan jullie niet voorbij zien komen deze zwangerschap.

Zwangerschapsverlof

Over zwangerschapsverlof gesproken: die ga ik wel gewoon weer nemen! Als zelfstandige ben je zelf verantwoordelijk voor je verlof. Aangezien ik Ohmyfoodness zoveel mogelijk probeer te beschouwen als een écht bedrijf, beschouw ik het verlof ook als écht verlof. Dit betekent dat ik er in totaal zo’n 16 weken uitga. Half oktober stop ik met werken om hopelijk half februari er weer te zijn.

Dit betekent natuurlijk niet dat Ohmyfoodness stil komt te liggen, in tegendeel! Net als de vorige keer zullen jullie ook tijdens mijn verlof iedere dag voorzien worden van nieuwe content, zowel geschreven recepten als video’s. Viv en ik werken er de komende maanden hard aan om gedurende de 16 weken van mijn verlof alles klaar te zetten. Daarnaast is Viv er natuurlijk ook voor al jullie vragen en mailtjes en houd ik mijn social media-kanalen gewoon in de gaten want dat kan ik toch niet laten.

Kortom: Vic wordt grote broer! 

Vanaf morgen gaan jullie mij in kookvideo’s dan ook met (beginnende) zwangerschapsbuik zien. Wat heerlijk om het niet meer voor me te houden.